Κάποτε και σήμερα.

Κ Α Π Ο Τ Ε Σ Η Μ Ε ΡΑ
ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές έχει δύο

δουλεύαμε οκτώ ώρες έχουμε χάσει το μέτρημα

είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας τα λέμε μέσω MSN και Skype

είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, βάζουμε πόρτες ασφαλείας
όπως και τις καρδιές μας συναγερμούς

πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά πίνουμε εμφιαλωμένο και
αρρωσταίνουμε

παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες παίζουμε στο Playstation


είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε έχουμε100 κανάλια που δεν βλέπονται
κάτι ενδιαφέρον να δούμε


κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών
1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε
4000 κιβικά.

είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας δεν έχουμε χρόνο για κανένα....

η σκληρή δουλειά ήταν ιδανικό είναι μαλακία

λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και
τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό μας τa λέει ο navigator

ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών
και...ήμασταν ευτυχισμένοι ζούμε σε 165 μέτρα και δεν χωράμε.

είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό,
να δούμε το χρώμα του,
να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών,
να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος τα βλέπουμε στην τηλεόραση


ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά το λέμε και με SMS