Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ενίσχυση Οράματος αντί Κατατονίας,

Θεοδόσης Τάσιος

1. Οσοι, αντιδραστικοί, τριάντα χρόνια τώρα γράφαν για την κατηφόρα, κι εμείς δέν παίρναμε χαμπάρι (έτσι που ήμασταν μεγαλορρήμονες Αντιλαϊκοί λαϊκιστές της πεντάρας), τώρα πιά δέν έχουν κανέναν λόγο να συνεχίσουν να φωνάζουν. Κι ούτε βέβαια να επιχαίρουν μπορούν «σας τα λέγαμε ΄μείς». Τώρα, που όλοι τον νοιώσαμε τον πάτο (όλοι, εκτός απ΄ τους παλαιοημερολογίτες αφενός, και τα κομματικά φοιτητικά μαγαζάκια αφετέρου), τώρα λέγω εκείνοι οι «αντιδραστικοί» (τρομάρα στην ορολογία μας), έχουν νομίζω ένα άλλο καθήκον: α) Να συμβάλουν στη συγκέντρωση δυνάμεων, για τη δημιουργία των απαιτούμενων αντισωμάτων, κόντρα στην Ηττοπάθεια. β) Να συμβάλουν σε μια χειροπιαστή Αυτοεκτίμηση, στηριγμένη σε όσα σήμερα δημιουργεί ο Λαός μας, κι όχι σ΄ όσα χάλαγε μέχρι χθές- ούτε σ΄ όσα επιστημονικοφανή φούμαρα μας διηγούνταν καμπόσοι.

Κι άς βοηθήσουμε κι εμείς σ΄ αυτόν τον σκοπόόση ημίν δύναμις ολίγη- με δυό προτάσεις πρακτικές (προφανούς νομίζω πολιτικής σημασίας): Πρώτον, μας χρειάζεται ξεκάθαρη παρουσίαση δεδομένων του εκάστοτε μείζονος προβλήματος- αντί για το πέλαγος της «περι» το πρόβλημα φλυαρίας. Και δεύτερον, έχομε ανάγκη απο μια συστηματική συγκέντρωση και προβολή των πολυπληθέστατων πυρήνων «καλής Ελλάδας», που υπάρχουν και θα πληθαίνουν τώρα πιά στη Χώρα μας. Ετσι θα δυναμώνει το Οραμα.

2. Τί θα ΄πεί λοιπόν «ξεκάθαρη παρουσίαση των δεδομένων» του κάθε προβλήματος; Θα ΄πεί συνοπτική δημοσιοποίηση, απλοποιημένων έστω, των γυμνών ποσοτικών χαρακτηριστικών του θέματος. Και ιδού παράδειγμα. Να καταλάβει ο κόσμος τί είναι το Ασφαλιστικό: Τέσσερα νούμερα μόνον- με πολύ χοντρά ψηφία όμως. Τόσοι δουλεύανε πρίν απο 30 χρόνια (αριθμός), και τόσοι βρίσκονταν τότε στη σύνταξη (αριθμός)- άρα φτάνανε τα λεφτά. Σήμερα, τόσοι δουλεύουνε (αριθμός), αλλα τόσοι πολύ περισσότεροι είναι συνταξιούχοι (αριθμός)- άρα δέν φτάνουνε τα λεφτά. Ναί, ξέρω, υπάρχουν κι άλλες αιτίες (όπως η κακοδιοικησία των Ταμείων, η ετεροχρησία πόρων απ΄ το αδηφάγο Δημόσιο κ.λπ.)- αλλα δέν πρέπει να πνιγεί το κύριο μήνυμα εξαιτίας των δευτερευόντων.

Αλλο παράδειγμα, το Χρέος: Θα δημοσιεύεται κάθε βδομάδα η καμπύλη του συνολικού δημόσιου χρέους, απ΄ το 1980 κι ύστερα. Κάθε βδομάδα. Με κόκκινη γραμμή όταν ανέβαινε (ή ανεβαίνει)- με πράσινη γραμμή όταν κατέβαινε (ή κατεβαίνει). Η καμπύλη ξαναπαρουσιάζεται κάθε βράδυ πρίν απ΄ τα δελτία ειδήσεων στις τηλεοράσεις- κάτι σάν αναγγελία σπουδαίων γεγονότων («με χορηγό επικοινωνίας το κανάλι μας»). Δέν είναι φεύ όλα τα προβλήματα ποσοτικοποιήσιμα- αλλα δέν πειράζει: Αντί των αριθμών, θα αρκούσαν μερικές κρουστές φρασούλες, η μιά κάτω απ΄ την άλλη (εντός μαύρου πλαισίου όμως). Κάτι σαν σκελετός ανάλυσης του προβλήματος. Πάντως όχι μακροσκελείς ανακοινώσεις αρμοδίων και αναρμοδίων, όπου η λεπτομέρεια ή η πονηριά θα κουκούλωναν την ουσία. Παράδειγμα, φρασούλες για τα «κλειστά» επαγγέλματα: «Πιθανολογούμενο άμεσο οικονομικό κέρδος. Πιθανή μείωση δημοσιονομικών εσόδων. Αναμενόμενη ενίσχυση πνεύματος ανταγωνιστικότητας. Πιθανή έκπτωση ποιότητας προσφερομένων υπηρεσιών». Αυτή η λακωνική καλοστημένη ανακοίνωση θα λέγεται «Αναλυτάριο».

Υποστηρίζω οτι το μεγαλύτερο όφελος απο μια τέτοια στρατηγική θα είναι η ενθάρρυνση πολιτικής συμμετοχικότητας (ουσιώδους εν ανεπαρκεία) ενος λαού που έτσι κι αλλιώς θα τραφεί με κομματογενή συνθήματα. Γιατί να μήν προηγούνται οι ρεαλιστικότερες συνοπτικές αναλύσεις των υπευθύνων;

3. Μια τέτοια αυξημένη συμμετοχικότητα στην ουσία των πραγμάτων (αντί για τις κραυγές των οδοφραγμάτων), έχει κι ενα άλλο καλό: Γίνεται και υπόστρωμα του ζητουμένου νέου Οράματος. Διοτι, πράγματι, όταν «ακούς» μόνον (ή όταν κραυγάζεις μόνον) τείνεις προς κατατονίαν. Ενώ, όταν «βλέπεις» και στριφογυρίζει το μυαλό-σου, κατανοείς και διαβλέπεις. Και για να ενθαρρύνομε αυτήν τη δημιουργική τάση, άς αρχίσομε κάθε μέρα, σε κάθε δημόσιο μέσο (προφορικό, γραπτό ή παραστατικό), άς αρχίσομε λέω να προβάλομε εμμόνως τα πάμπολλα θετικά γεγονότα που συμβαίνουν στη Χώρα. (Οι συνελεύσεις των Ιδιοκτητών ΜΜΕ και τα σωματεία των Δημοσιογράφων θα δεσμευθούν να το κάνουν κάθε μέρα- πατριωτισμού ένεκεν): θα τα αναζητούμε εμμόνως αυτά τα περιστατικά, αντί να σκαλίζομε αποκλειστικώς τις πληγές μας. Αμφότερα χρειάζονται. Για να πεισθούν μάλιστα οι μιμιτζήδες οτι καί αυτά «πουλάνε», θα προηγηθεί και πειστικότατη σχετική δημοσιοποίηση.

Λαμπροί φοιτητές (κι ανθεκτικοί Δάσκαλοι) που κάνουν έργο στάθμης, θα προβάλλονται. Θα παρουσιάζονται προοδευτικοί αγρότες (χωρίς τρακτέρ). Το ίδιο και προκομένοι Μετανάστες. Εξοχοι Τεχνίτες θα προσφέρονται ως παραδείγματα. Οι υπάλληλοι των ΚΕΠ (τί νησίδα αριστείας!) θα αναγνωρίζονται. Αφοσιωμένοι Γιατροί θα ευφημίζονται. Αλλα θα περιγράφονται και καλοτελειωμένα τεχνικά έργα που άλλαξαν την εικόνα της Χώρας. Ξεβρομισμένοι τοίχοι ελληνικών Πανεπιστημίων θα επιδεικνύονται. Το καθημερινό έργο των «Αθηναίων εν Δράσει» (κι ακολουθεί το έργο των «Πατρέων», «Θεσσαλονικέων» εθελοντών) θα γνωστοποιείται στα αυτιστικά τμήματα της κοινωνίας μας. Και θα διηγούμαστε και ιστορίες φτωχόπαιδων που διαπρέπουν σήμερα, μέσα κι έξω απ΄ τη Χώρα. Ολα θα μπαίνουν στο δεξιό πάνω μέρος της πρώτης σελίδας των εφημερίδων (στήλη «Οι καλές Ελλάδες»)- όπως λ.χ. επι εξήντα χρόνια γινόταν στην Πράβντα.

Κοντολογίς, θέλομε να λειτουργήσει η ακατανίκητη δύναμη του παραδείγματος, όπως μας την διδάσκει η κοινωνική Ψυχολογία- αλλ΄ ακόμη κι η Κυτταρολογία («μιμητισμός»). Δύναμη μεγάλη· κινείστε την.

4. Μερικές εφημερίδες, κάμποσοι ραδιοφωνικοί σταθμοί, λίγοι στην αρχή τηλεοπτικοί σταθμοί- δυό, τέσσαρες, έξη μήνες: Και τότε θα δείτε πώς μια τέτοια «ενημερωτική» αλλαγή θα φέρει μιαν αλλαγή Αξιολογίας, απ΄ όλο και πιό πολλές κοινωνικές ομάδες. Μήν πιστεύετε στον μύθο των θαυμάτων που ευαγγελίζονται οι πολιτικές μεγαθεωρίες μέσω οργανωτικών και θεσμικών σχημάτων, απουσία των Ανθρώπων: Πολύ περισσότερα εξαρτώνται απ΄ την καρδιά και το ήθος των Ατόμων που απαρτίζουν το σύνολο. Και πάντως, μήν πείτε «δέν γίνονται αυτά τα πράγματα»: Διοτι αφενός μέν αυτά γίνονται ευκολότερα απ΄ ό,τι φαίνεται, και αφετέρου μια τέτοια αρνητική-σας στάση θα συνιστούσε έργω συνενοχήν στην επερχόμενη Κατατονία.

Ο κ. Θεοδόσης Π. Τάσιος είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=122&artId=381408&dt=30/01/2011#ixzz1CcU5xHKW

Διαζύγιο καπιταλισμού -φιλελευθερισμού.

Τρία φόρουμ έχουν γίνει στο Νταβός μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και μόλις τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε πού βρισκόμαστε. Δεν ήρθε η πλήρης κατάρρευση του φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού, που κάποιοι φοβούνταν στη δραματική σύνοδο του 2009, ούτε είχαμε τη μεγάλη μεταρρύθμιση του δυτικού καπιταλισμού, όπως ήλπιζαν κάποιοι άλλοι.

Ο δυτικός καπιταλισμός επιβιώνει, αλλά πληγωμένος και με ένα βαρύ φορτίο από χρέη, ανισότητα, δημογραφικά προβλήματα, παραμελημένες υποδομές, κοινωνική δυσαρέσκεια και μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Εν τω μεταξύ, αναδύονται άλλες μορφές του καπιταλισμού- από την Κίνα, την Ινδία, τη Ρωσία, τη Βραζιλία- και αυτό μεταφράζεται ταχύτατα σε οικονομική δύναμη. Αποτέλεσμα; Αντί για έναν μονο-πολικό κόσμο, που θα συγκλίνει σε ένα ενιαίο μοντέλο φιλελεύθερου δημοκρατικού καπιταλισμού, έχουμε έναν α-πολικό κόσμο, που αποκλίνει σε πολλές διαφορετικές εθνικές εκδοχές ενός συχνά ανελεύθερου καπιταλισμού. Αντί για νέα παγκόσμια τάξη έχουμε μια νέα παγκόσμια αταξία.

Δεν επρόκειτο να είναι έτσι. Θυμάστε τις φιλελεύθερες θριαμβολογίες της δεκαετίας του ΄90, όταν έμοιαζε ότι οι προαιώνιοι εχθροί της Δύσης είχαν νικηθεί; Ακόμη και η Κίνα και η Ρωσία στρέφονταν στον καπιταλισμό και αυτό έπρεπε κάποια στιγμή να τις φέρει στη δημοκρατία. Ως φιλελεύθερος διεθνιστής πρέπει να πω ότι η κατάσταση είναι σήμερα διαφορετική. Από τη μία πλευρά ευθύνεται γι΄ αυτό η Δύση, επειδή χαράμισε τη νίκη της. Από την άλλη πλευρά, χώρες που δεν ανήκαν στην ιστορική ομάδα των δυτικών χωρών ανακάλυψαν συνδυασμούς που δεν μπορούσαν καν να ονειρευτούν μέσα στη φιλελεύθερη φιλοσοφία της δεκαετίας του ΄90.

Συνδυάζουν τον δυναμισμό της οικονομίας της αγοράς με τη μονοκομματική εξουσία, την ιδιοκτησία εταιρειών από το κράτος με την εκτεταμένη διαφθορά και την περιφρόνηση προς το κράτος δικαίου.

Ενας ακραιφνής υποστηρικτής του φιλελεύθερου καπιταλισμού θα πει «Μα αυτό δεν είναι καπιταλισμός!» , όπως ένας φιλελεύθερος μουσουλμάνος θα πει «Μα αυτό που λέει η Αλ Κάιντα δεν είναι Ισλάμ!». Το Ισλάμ έχει ωστόσο κάποια σχέση με όλα αυτά και ο καπιταλισμός έχει σχέση με τους καταπληκτικούς δείκτες οικονομικής ανάπτυξης και συγκέντρωσης κεφαλαίων που ήδη έχουν μετατρέψει την Κίνα σε αναδυόμενη υπερδύναμη. Φαίνεται ότι, σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις της δεκαετίας του ΄90, μπορείς τελικά να είσαι «ολίγον έγκυος».

Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα, που είναι και το θέμα της εφετινής συνάντησης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Το πρόγραμμά του διακηρύσσει «κοινούς κανόνες για τη νέα πραγματικότητα». Ο κινέζος αναλυτής διεθνών σχέσεων Γιαν Ξουετόνγκ υποστηρίζει ότι οι αναδυόμενες δυνάμεις φέρνουν στο παιχνίδι τους δικούς τους κανόνες και προσπαθούν να τους διαδώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Εχει ένα δίκιο.

Είναι άραγε η Κίνα και η Ρωσία ή ακόμη η Ινδία και η Βραζιλία περισσότερο ή λιγότερο έτοιμες να υιοθετήσουν δυτικούς κανόνες απ΄ ό,τι ήταν πριν από δέκα χρόνια; Λιγότερο. Είναι άραγε οι χώρες του Νότου σήμερα περισσότερο μοιρασμένες μεταξύ των δυτικών και των κινεζικών κανόνων απ΄ ό,τι πριν από δέκα χρόνια; Περισσότερο. Ως φιλελεύθερος διεθνιστής, πιστεύω ότι πρέπει να εργαστούμε για να αποκτήσουμε «κοινούς κανόνες για τη νέα πραγματικότητα».

Ας ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά αυτής της νέας πραγματικότητας είναι οι αποκλίνοντες κανόνες. Η ηγεσία της Κίνας δεν θεωρεί απαραιτήτως ότι πρέπει να κάνουμε τα πράγματα όπως θέλει αυτή, αλλά σίγουρα δεν πιστεύει ότι πρέπει να κάνει τα πράγματα σύμφωνα με τον δικό μας τρόπο. Πιθανότατα θα ήταν πολύ ευχαριστημένη σε έναν κόσμο στον οποίο οι Αμερικανοί, οι Κινέζοι και οι Ευρωπαίοι θα έκαναν τις δουλειές τους με τον δικό τους τρόπο μέσα στα σύνορά τους και ως έναν βαθμό- εδώ είναι που αρχίζει το πράγμα να γίνεται επικίνδυνο- μέσα στις δικές τους ζώνες επιρροής. Κατά σύμπτωση, κάπως έτσι πρέπει να σκεφτόταν ο Σάμιουελ Χάντινγκτον όταν έλεγε ότι πρέπει να αποφύγουμε τη «σύγκρουση των πολιτισμών».

Σε αυτή την περίπτωση οι «κοινοί κανόνες» θα περιοριστούν σε κάποιες ελάχιστες διατάξεις για την παγκόσμια τάξη, το εμπόριο, την εναέρια κυκλοφορία κ.ο.κ., με ιδιαίτερο σεβασμό στην εθνική κυριαρχία ιδιαίτερα των μεγάλων δυνάμεων. Τι θα ακολουθήσει λοιπόν ύστερα από αυτό για τους λαούς των χωρών που έχουν περισσότερο ή λιγότερο φιλελεύθερες, περισσότερο ή λιγότερο δημοκρατικές εκδοχές του καπιταλισμού; Δύο πράγματα κυρίως.

Πρώτον, πρέπει να βάλουμε σε τάξη τον δικό μας οίκο. Δεύτερον, πιθανότατα πρέπει να μειώσουμε τις προσδοκίες μας από αυτούς τους κοινούς κανόνες. Αυτό σημαίνει ότι θα κάνουμε δύσκολες επιλογές. Βάζουμε τη διατήρηση της ειρήνης πάνω απ΄ όλα τ΄ άλλα; Ή την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου; Ή να μείνουν ανοιχτοί οι δρόμοι του διεθνούς εμπορίου και του χρήματος; Ή να δυναμώσουμε τη φωνή μας για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα; Βεβαίως, θέλουμε όλα αυτά τα ωραία πράγματα και όλα έχουν κατά κάποιον τρόπο σχέση μεταξύ τους. Πρέπει όμως να προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες.

Αν η προοπτική αυτή φαίνεται καταθλιπτική, αφήστε με να σας μεταφέρω λίγη αισιοδοξία. Οι ελπίδες και οι φόβοι του Νταβός πριν από τρία χρόνια φαίνονται σήμερα μη ρεαλιστικοί. Πριν από δέκα χρόνια από άλλον κόσμο. Πριν από 25 χρόνια από άλλον πλανήτη. Η ιστορία είναι γεμάτη εκπλήξεις και ουδείς εκπλήσσεται περισσότερο από τους ίδιους τους ιστορικούς.

Ο κ.Τίμοθι Γκάρτον Ας είναι καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=381405&dt=30/01/2011#ixzz1CcSMChkf

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Πως να ξεκινήσετε μια εταιρεία MLM .

Ξεκινώντας ένα MLM δίκτυο πωλήσεων/εταιρεία μπορείτε να ελπίζεται σ ένα υψηλής κερδοφορίας εγχείρημα . Ο ιδρυτής ενός τέτοιου οργανισμού είναι στην κορυφή ενός σχήματος που εισπράττει κέρδη από τις πωλήσεις όλων των εμπλεκομένων Θεωρητικά μια τέτοια εταιρεία με την κατάλληλη οργάνωση και υποδομή μπορεί να πουλήσει οτιδήποτε από βιταμίνες έως ηλεκτρονικά βοηθήματα του internet με αυτοματοποιημένες απαντήσεις σε λίστες e-mails.
Ακολουθούν κάποιοι από τους δρόμους που θα οδηγήσουν μια τέτοια εταιρεία να ξεκινήσει και να τρέξει.
Ο βαθμός δυσκολίας θεωρείται μέτριος.
Οδηγίες και πράγματα που χρειάζονται.

* Περιοδικά για Business ,οικονομικά ,διαφήμισης, κλαδικά και με επιχειρηματικές ευκαιρίες.
* Προμηθευτές Χονδρικής
* Ίδρυση νομικού προσώπου (εταιρεία-έδρα/διεύθυνση)και Αριθμός Φορολογικού Μητρώου.Εγραφή στον αντίστοιχο Ασφαλιστικό φορέα .
* Νομιμοποιητικές άδειες εμπορίας και διανομής προϊόντων
* Website
* Συνεργασία με μια διαφημιστική εταιρεία ή ένα απλό γραφίστα.
* Διαφημιστικά
* Κατάλογοι προϊόντων
* Τιμοκατάλογοι
* Πολιτική αμοιβών για τους διανομείς

Πως ξεκινάει μια MLM εταιρεία.
1.Σκεφθείτε και ερευνήστε ποια προϊόντα αγοράζουν οι άνθρωποι συχνά και σε μια κανονική βάση. Αγοράστε περιοδικά και ψάξτε στο διαδίκτυο για τέτοια προϊόντα Παραστήστε τον πελάτη σε επιτυχημένες MLM εταιρείες και αγοράστε μερικά από τα ποιο επιτυχημένα προϊόντα τους ,πριν ξεκινήσετε οτιδήποτε άλλο.
2.Αποφασίστε τι είδους προϊόντα/ κατηγορίες προϊόντων θέλετε να πουλήσετε. Μπείτε στο διαδίκτυο και ψάξετε για χονδρέμπορους αυτών των προϊόντων/κατηγοριών. Επιλέξτε προμηθευτή με βάση α. Την σχέση αξίας/τιμής β. Την ελάχιστη ποσότητα που δέχεται ανά παραγγελία γ. Τον χρόνο παράδοσης κάθε παραγγελίας δ. Τον τρόπο πληρωμής ε. Την (ανάλογα με το προϊόν) πιθανότητα παράδοσης απ ευθείας στους πελάτες σας (μια και αυτό μηδενίζει τις ανάγκες σας για δικό σας stock).
3.Διαλέξτε ένα όνομα για την εταιρεία σας. Ενημερώστε την εφορία σας ότι ξεκινάτε εργασίες και ξεκινήστε συνεργασία με ένα λογιστικό γραφείο.
4.Αποφασίστε μια πολιτική (λιανικών)τιμών για τα προιόντα σας. Θα πρέπει αφ ενός να είστε ανταγωνιστικοί με παρεμφερή προιόντα και αφ ετέρου να έχετε τέτοιο περιθώριο κέρδους που οι διανομείς σας να μπορούν να εισπράξουν ένα ποσοστό από 20 έως και 40% της λιανικής τιμής.
Αποφασίστε πόσα επίπεδα παρακάτω θα πληρώνετε τους διανομείς σας.
Αγοράστε διαδικτιακά MLM payment software .
5.Προσλάβετε ένα web designer για να δημιουργείσετε ένα website για την εταιρεία σας MLM . Πάρτε δείγματα από τα προιόντα σας φωτογραφίστε τα ,περιγράψτε τα και αναρτήστε τα με τις τιμές τους στο site. Ενημερώστε τον web designer ότι θα χρειαστείτε όμοια sites για τους διανομείς σας.
6.Δημιουργείστε τιμοκαταλόγους ,καταλόγους προιόντων και δελτία παραγγελίας για τα προιόντα σας.Δημιουργείστε ένα distributor's kit που περιλαμβάνει ένα τιμοκατάλογο χονδρικής και δελτία παραγγελίας για τους διανομείς σας. Χρειάζεστε επίσης μια επιστολή καλοσορίσματος αλλά και οδηγίες στους διανομείς σας για το πως θα ξεκινήσουν και θα δουλέψουν σωστά , αποτελεσματικά και γρήγορα.
7.Βρείτε ένα ειδικευμένο δικηγόρο στο MLM και βεβαιωθείται ότι όλα τα βήματα και οι διαδικασίες ακολουθούν τον νόμο. Αν εντοπιστούν προβληματικές περιοχές κάντε όλες τις σχετικές τροποιήσεις για να είστε απολύτως νόμιμοι σε όλα.
8.Διαφημίστε την εταιρεία σας στα σχετικά περιοδικά , σε σχετικά sites και στο google.Δημιουργείστε ένα Google's Adsense πρόγραμμα. Προσθέστε το website σας στις μεγαλύτερες search engines όπως google.com, yahoo.com, altavista.com, and lycos.com. Προσελκύστε ενδιαφερόμενους για να ξεκινήσουν σαν διανομείς σας με αγγελίες σε τύπο , περιοδικά , internet, αλλά και απ ευθείας ακόμα και από τον δρόμο.
Διευθύνσεις που είναι επίσης χρήσιμες.

Start a Home BusinessGlocalIncome.com
Customer loyalty business expanding into Greece. Sign up today.

#1 eBay Wholesale SourceDHgate.com
Direct Access to 3,000,000 Products 80% Resale Margin.Free Dropshipping

Online Forex Tradingwww.Easy-Forex.com
Looking to Work From Home? Forex Trading May Be Right for You.

China companywww.hktdc.com
Trusted suppliers verified by D&B. Source confidently now!

Tips & Warnings

*
If you want to be successful in your MLM venture, you will need to get some experience closing sales over the phone. There are many tapes and instruction materials online. You can also take a telemarketing job for awhile and get experience. Finally, the matrix payment plan is one of the most common and effective payment plan for MLM businesses. A matrix payment plan limits the number of distributors that fall under each of your levels as a sponsor. For example a 2x2 matrix allows two people on level one and four on level two (two under each distributor). The rest of the people who join the business under you would fall into level three, four or further down, which can help your downline members earn more money. If you use a matrix payment structure, pay 10 to 15 percent on level one, three to five percent on level two, and one percent on the other levels.

References

* Grimes And Reese: Legal Principles Of Multilevel Marketing
* Delta College: Building A Network Sales Business
* Mlmlegal: MLM Consulting: Starting Your MLM Company
* Downlinesecret: Which Type Of Payment Plan Works Best For Your Multi-Level Marketing Program?

Resources

* Topwholesalesuppliers: Directory of Wholesale Suppliers
* Dh Softwares: MLM Payment Software


Read more: How to Start a MLM Company | eHow.com http://www.ehow.com/how_6245111_start-mlm-company.html#ixzz1CF6hAp9e

ΜLΜ startupmanual

The following outline provides an excellent framework for organizing your new MLM company and setting out the plan of action for starting and operating your MLM business. There are 7 core planning elements, as outlined below. These appear throughout the LaunchSmart™ website and in the framework we follow for our clients:

1. STRATEGY & PLANNING
* The Strategic Plan
* The Business Plan
* Growth Forecasting
* Financial Forecasting
* The Launch Plan
* The Launch Event
2. FIELD COMPENSATION
* MLM Compensation Plan Design
* Payout Analysis
* Software Programming Specifications
3. RECRUITING & SELLING, FIELD TRAINING, AND RETENTION
* Fast Start
* Founder’s Group
* Recruiting
* Field Training
* Retention
4. LEGAL
* Policies & Procedures
* Distributor Agreement
* Proper Registration
* Compliance
5. SOFTWARE & OPERATIONS
* Operations for MLM and Party Plan
* Staff Training and Development
* Software
* Distributor Service Systems
6. MARKETING
* Marketing Design
* Marketing Strategy
* Product Launch
* Distributor Manual
* Party Plan Essentials
7. INTERNATIONAL
* International Plan: Basics and Advanced

Το κράτος «κουρεύει» τις καταθέσεις

Το κράτος «κουρεύει» τις καταθέσεις

Γρηγόρης Νικολόπουλος

Οι ελληνικές τράπεζες δεν κινδυνεύουν, ιδίως όσο οι καταθέσεις διατηρούνται σε υψηλό επίπεδο. Παρά τη μείωση τους, οι καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες ξεπερνούν τα 208 δις ευρώ και αυτό αποτελεί ένα ασφαλές δίκτυ προστασίας για τις ελληνικές τράπεζες.

Βεβαίως η μείωση των καταθέσεων – πέρυσι την ίδια εποχή ήταν 232 δις ευρώ – αναμένεται οτι θα συνεχισθεί λόγω της έλλειψης ρευστότητας στην αγορά. Οι καταθέσεις δεν φεύγουν πιά στο εξωτερικό, αντίθετα υπάρχουν σποραδικές εισορές, όμως χρησμοποιούνται για κατανάλωση και για πληρωμή φόρων. Καθώς έχουν σταματήσει οι αυξήσεις μισθών και τα μπόνους και σε πολλές επιχειρήσεις έχουμε μείωση των μισθών, οι καταθέσεις αποτελούν τη μόνη πηγή χρήματος για την πληρωμή των υποχρεώσεων των καταθετών.

Θεωρητικά, το χρήμα που αποσύρεται απο τις καταθέσεις επιστρέφει στις τράπεζες ώς νέες καταθέσεις κάποιου άλλου. Διότι αν υποθέσουμε οτι κάποιος αγοράζει ενα προιόν, ο έμπορος που του το πούλησε εισπράττει το χρήμα και το καταθέτει στην τράπεζα.

Στην πράξη όμως αυτό δεν γίνεται τώρα, διότι σε κάποιο σημείο του κύκλου, το χρήμα καταλήγει πλέον στην εφορία. Οι καταθέσεις του δημοσίου δεν συμπεριλαμβάνονται στο ύψος των ιδιωτικών καταθέσεων των 208 δις που ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδος. Και αν λάβουμε υπόψη μας οτι το δημόσιο μειώνει το έλλειμμα – δηλαδή τις δαπάνες του – και προσπαθεί με αστυνομικούς πλέον τρόπους να αυξήσει τα έσοδα του, καταλαβαίνουμε οτι το μεγάλο πρόβλημα της ρευστότητας των τραπεζών οφείλεται κυρίως στην απορρόφηση χρήματος απο το δημόσιο και οχι στην εκροή καταθέσεων στο εξωτερικό.

Η μείωση του ελλείμματος το 2010 αφαίρεσε απο τις τράπεζες 16 δις ευρώ, ποσό ιδιαίτερα μεγάλο και το οποίο αναμένεται οτι θα αφαιρείται κάθε χρόνο για φέτος και τα επόμενα χρόνια, όσο η δημοσιονομική προσαρμογή συνεχίζεται. Τα χρήματα αυτά που παίρνει το δημόσιο απευθείας απο τις καταθέσεις πηγαίνουν στο εξωτερικό για να πληρώσουν τους τόκους και τα χρεολύσια του δημοσίου χρέους. Έτσι φεύγουν απο το "σύστημα" περισσότερα απο 16 δισ ευρώ τον χρόνο.

Είναι λοιπόν η εφορία, η πληρωμή του δημοσίου χρέους και η διακοπή πληρωμών του δημοσίου στους προμηθευτές του, που δημιουργεί το πρόβλημα στις τράπεζες οι οποίες με τη σειρά τους είναι αδύνατον να προχωρήσουν σε εγκρίσεις και εκταμιεύσεις νέων δανείων σε επιχειρήσεις και καταναλωτές. Η κατάσταση αυτή δεν αναμένεται να βελτιώθεί, όσο το δημόσιο συνεχίζει να μειώνει τα ελλείμματα του. Και έτσι η «βόμβα» του δημοσίου ελλείμματος πέφτει στις πλάτες των ιδιωτών και των τραπεζών, οι οποίοι καλούνται να βρούν άλλες πηγές χρηματοδότησης – δηλαδή μία και μόνη, τις εξαγωγές.

Πολλοί θεωρούν οτι οι τράπεζες θα καταφέρουν να βγούν στις αγορές για άντληση ρευστότητας, πριν βγεί το δημόσιο. Σύμφωνα με τους τραπεζίτες, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, διότι η δανειοληπτική ικανότητα των τραπεζών εξαρτάται απο την αξιολόγηση του ελληνικού δημοσίου. Και όσο αυτή παραμένει χαμηλή, ούτε το ίδιο το δημόσιο αλλά ούτε και οι τράπεζες μπορούν να δανειστούν απο τις διεθνείς αγορές.

Ο κύκλος λοιπόν της ύφεσης διατηρείται και θα διατηρείται για αρκετά χρόνια ακόμη έως ότου αποκατασταθεί η αξιοπιστία του ελληνικού δημοσίου, αλλάξει θετικά η αξιολόγηση του απο τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης και καταφέρει να βγεί για δανεικά στις διεθνείς αγορές.

Τηγανητές ντομάτες

Προετοιμασία: 5 λεπτά, Εκτέλεση: 10 λεπτά

Υλικά για 4 ατομα

4 ντομάτες, μέτριες, κομμένες στη μέση

2 κ.σ. καλαμποκάλευρο

έ.π. ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

4 κ.σ. κεφαλογραβιέρα, τριμμένη

φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Εκτέλεση

Αφήνουμε τις ντομάτες με την κομμένη πλευρά πάνω σε μία σχάρα να στραγγίσουν και μετά τις πανάρουμε με το καλαμποκάλευρο. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε ένα τηγάνι, να καλύπτει τον πάτο, και τηγανίζουμε τις ντομάτες 5 λεπτά από την κάθε πλευρά. Τις βάζουμε για λίγο σε απορροφητικό χαρτί να στραγγίξει το λάδι. Τις απλώνουμε σε μια πιατέλα και πασπαλίζουμε κάθε ντομάτα με μία κουταλιά κεφαλογραβιέρα. Τις σερβίρουμε ζεστές με φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Tip

Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το τριμμένο τυρί με γιαούρτι ή φέτα. Σε αυτήν την περίπτωση προσθέτουμε λίγο ψιλοκομμένο δυόσμο ή βασιλικό.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=75&ct=155&artId=357235&afid=11&dt=28/09/2010#ixzz1CDdkjaFr

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Εσείς... ίντα τρώτε;

Τα οφέλη της κρητικής διατροφής, έχουν πλέον γίνει γνωστά σε όλο τον κόσμο. Διακεκριμένοι διατροφολόγοι εξυμνούν την κρητική κουζίνα και μας προτείνουν να εντάξουμε στα πιάτα μας, μερικά προϊόντα από την πιο νόστιμη και θρεπτική κουζίνα της Μεσογείου.

Είναι άνθρωποι περήφανοι, αγέρωχοι και σφύζουν από ζωντάνια και αγάπη για τις ομορφιές της ζωής. Ο λόγος για τους Κρητικούς, το υπέροχο αυτό «κράμα» ανθρώπων που πέρα από όλα τα άλλα φημίζονται και για την κουζίνα τους. Βασισμένη στα προϊόντα της μάνας-γης, η κρητική κουζίνα αποδεικνύει περίτρανα πως η διατροφική «ορθότητα» είναι ο σίγουρος δρόμος για τη μακροζωία. Μάθετε σε ποια στοιχεία βασίζεται η κρητική κουζίνα και εντάξτε τα στην καθημερινή σας διατροφή.

Ελαιόλαδο: μυστικό μακροζωίας

Στην Κρήτη, κυκλοφορεί πλέον και ως ανέκδοτο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο διάσημος Ancel Keys, γιατρός εξειδικευμένος σε θέματα διατροφής, ήρθε στο νησί για να ανακαλύψει το μυστικό της μακροζωίας των Κρητικών. Και φυσικά, έπεσε από τα σύννεφα όταν είδε τις χωριάτικες σαλάτες να… κολυμπούν στο ελαιόλαδο. Αποδείχθηκε λοιπόν, μετά από εκτεταμένες έρευνες, πως το ελαιόλαδο ήταν το καλά κρυμμένο μυστικό της μακροζωίας των Κρητικών καθώς δεν έλειπε ποτέ από κανένα τραπέζι του νησιού. Γνωστό για την αντιοξειδωτική δράση του, το ελαιόλαδο, προστατεύει την καρδιά, μειώνει την χοληστερόλη, συντελεί στην καλή λειτουργία του ήπατος και προστατεύει από πολλά είδη καρκίνων.

«Μαύρο» ψωμί και παξιμάδι: η τροφή του φτωχού…

Το «μαύρο» ψωμί που για αιώνες έτρωγαν οι Κρητικοί, παρασκευασμένο από σιτάρι, κριθάρι και σίκαλη, για χρόνια, θεωρούνταν ως «παρακατιανό» από τους αριστοκράτες που προτιμούσαν το «λευκό». Οι ίδιοι οι Κρητικοί μάλιστα, συνήθιζαν να τρώνε «λευκό» ψωμί που το έλεγαν και «πολυτελείας» μόνο στις μεγάλες γιορτές, π.χ. Πάσχα και Χριστούγεννα. Και όμως, το «παρακατιανό» αυτό ψωμί και κατ’ επέκταση και το παξιμάδι, αποτελούν ένα ακόμη δυνατό «χαρτί» της Κρητικής διατροφής, καθώς είναι πλούσια σε ίνες και βιταμίνες Β και καταπολεμούν τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Ξεχωριστή θέση στην κρητική κουζίνα έχει και ο «ντάκος», ένα συνήθως στρογγυλό παξιμάδι που βρέχεται με ελαιόλαδο και πάνω του τρίβεται φρέσκια τομάτα και μυζήθρα μαζί με αρωματικά φυτά.

Μέλι: το θαυματουργό

Πλήθος ευρημάτων στις ανασκαφές της Κρήτης αποκάλυψαν τη βαθιά σχέση των Κρητικών με το μέλι. Το πολύτιμο αυτό προϊόν της κρητικής γης, είναι μια τροφή πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικές ουσίες. Η κυριότερη βιταμίνη του μελιού, η βιταμίνη Ε, έχει την ιδιότητα να απομακρύνει από τον οργανισμό τις βλαπτικές ουσίες που προέρχονται είτε από εξωγενείς παράγοντες, όπως π.χ. το κάπνισμα και οι καρκινογόνες ουσίες είτε από τον ίδιο του τον μεταβολισμό.

Αρωματικά φυτά: η φύση γιορτάζει

Το πιο ενδιαφέρον από βοτανολογικής άποψης νησί, η Κρήτη, φημίζεται για τα αυτοφυή αρωματικά φυτά του. Σχεδόν σε κάθε παραδοσιακή, κρητική κουζίνα, θα βρείτε ρίγανη, δίκταμο, χαμομήλι, μαντζουράνα, τίλιο, δάφνη, δενδρολίβανο, θυμάρι, μέντα, φασκομηλιά κ.α. Τα βότανα της Κρήτης, συλλέγονται από έμπειρα χέρια και επεξεργάζονται φυσικά, προσφέροντας πλήθος θεραπευτικών ιδιοτήτων στην καθημερινή διατροφή.

Σταφίδα-κρασί και ξηροί καρποί: οι «φρουροί» της υγείας

Οι καλλιέργειες αμπελιού στην Κρήτη χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια. Το κρασί και η σταφίδα, είναι δυο πολύτιμα συστατικά της κρητικής διατροφής που ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται καθημερινά. Οι σταφίδες, πλούσιες σε βιταμίνες Β αλλά και οι ξηροί καρποί που προτιμώνται από τους Κρητικούς και αποτελούν πλούσια πηγή λινολεϊκού οξέος, αναδομούν τα κύτταρα και προστατεύουν την καρδιά.

Τυρί και γάλα: ευλογημένα από το Δία

Ο Δίας, ο θεός των ανθρώπων, λέγεται πως γεννήθηκε και ανατράφηκε στο Δικταίο Άντρο, ένα σπήλαιο στα απόκρημνα βουνά της Κρήτης. Εκεί, η αίγα Αμάλθεια, τον μεγάλωσε με αγνό κρητικό γάλα, από το οποίο σήμερα φτιάχνονται τα ονομαστά τυριά του νησιού. Η γραβιέρα, η κεφαλογραβιέρα, η γλυκιά και ξινή μυζήθρα και το κρητικό κεφαλοτύρι, στολίζουν καθημερινά με την παρουσία τους τα πιάτα των κατοίκων του νησιού, προσφέροντας τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά τους, πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και αμινοξέα.

Φρούτα και κηπευτικά: τα δώρα της γης

Οι έρευνες αποκαλύπτουν πως οι Κρητικοί καταναλώνουν τριπλάσιες ποσότητες φρούτων και λαχανικών συγκριτικά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Αυτό είναι ίσως ένα ακόμη καλά κρυμμένο μυστικό της μακροζωίας τους. Τα λαχανικά, τα χόρτα και οι τομάτες, όλα γνωστά για τις αντιοξειδωτικές τους ιδιότητες, βοηθούν στην ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και συντελούν στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νόσων.

ΛΙΛΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Ακατανίκητος ισπανικός μεζές.

Ακατανίκητος ισπανικός μεζές

της Αγλαΐας Κρεμέζη
Λίγοι έχουν την ικανότητα να αντισταθούν στις καλοτηγανισμένες πατάτες. Και πάντως εγώ δεν είμαι από εκείνους που μπορούν να τις προσπεράσουν αδιάφορα. Eπειδή αποφεύγω το αλάτι –και πατάτες τηγανητές ανάλατες δεν τρώγονται-- έχω επινοήσει να τις συνοδεύω με πηχτό παραδοσιακό γιαούρτι ανακατεμένο με καυτερή μουστάρδα, και ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι.
Η συνταγή που σας δίνω περιγράφει τις ισπανικές τηγανητές πατάτες που προσφέρονται για μεζέ, δηλαδή tapas, συνοδεύοντας το κρασί ή κάτι πιο δυνατό, όπως το ισπανικό jerez (σέρι). Οι πατάτες στην ισπανική τους παραλλαγή, τονίζονται με μια σκορδάτη μαγιονέζα, και μια πικάντικη σπιτική ντοματόσαλτσα –Προσοχή! Όχι το γλυκερό αμερικάνικο βιομηχανικό κέτσαπ που δίνεται μαζί με άθλιες προτηγανισμένες πατάτες στα φαστφουντάδικα!

Η σάλτσα μπράβα, όπως αποκαλείται, παίρνει γεύση από την καπνιστή πάπρικα και αψάδα από μια καλή πρέζα πιπέρι καγιέν. Όμως, δεν είναι αυτό η μόνη της διαφορά από τις κλασικές κόκκινες σάλτσες. Σύμφωνα με τις συμβουλές του φίλου, εξαιρετικού σεφ Jose Andres, όπως περιγράφει τη σάλτσα στο βιβλίο του Tapas: A taste of Spain in America, η ψιλοκομμένη φρέσκια ντομάτα τηγανίζεται μέσα σε μπόλικο λάδι, σε δυνατή φωτιά, χωρίς κρεμμύδι, και μόνο στο τέλος αρτύζεται με λίγο καλό ξύδι. Ετσι, κρατάει το φρουτώδη ντοματένιο της χαρακτήρα.
Όσο για τη αλιόλι, την ισπανική σκορδάτη μαγιονέζα, και αυτή δεν έχει σχέση με την μποτιλιαρισμένη βιομηχανοποιημένη κρεμο-σάλτσα, που δυστυχώς έχει κατακτήσει τον κόσμο, τα τελευταία χρόνια. Η αλιόλι --παρόμοια με την αγιολί της νότιας Γαλλίας-- έχει γεύση στιβαρή και λεμονάτη, γι’ αυτό και συμπληρώνει ιδανικά τις τηγανισμένες πατάτες. Μη φοβηθείτε να την επιχειρήσετε. Στο μπλέντερ γίνεται ευκολότατα! Παραδοσιακά, βέβαια, οι Ισπανίδες νοικοκυρές τη φτιάχνουν στο βαρύ πέτρινο γουδί, που δεν λείπει από κανένα σπιτικό.

Patatas Bravas -Πατάτες με Αλιόλι και Πικάντικη Σάλτσα
Διασκευή από Ισπανική συνταγή του φίλου σεφ Jose Andres

Μεζές για 4 άτομα

Για τη σάλτσα μπράβα:
1 1/2 φλιτζ. ντομάτα τριμμένη, στραγγισμένη από τα πολλά ζουμιά
2 κουτ. σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
1 κουτ. γλυκού ζάχαρη
1 φύλλο δάφνη
1/2 κουτ. γλυκού πιμεντόν (ισπανική γλυκιά καπνιστή πάπρικα)
1 πρέζα πιπέρι καγέν
1 κουτ. γλυκού ξύδι από σέρι ή άλλο καλό ξύδι από κόκκινο κρασί
Αλάτι

Για την αλιόλι:
1 αβγό μικρό
1 φλιτζ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
1 σκελίδα σκόρδο ξεφλουδισμένη
1 κουτ. γλυκού χυμό λεμόνι φρεσκοστιμμένο
Αλάτι

Για τις πατάτες:
2 φλιτζ. ελαιόλαδο
1/2 κιλό πατάτες (κίτρινες κατά προτίμηση), ξεφλουδισμένες και
κομμένες σε φέτες ή κύβους 2-3 εκ.
Αλάτι
1 κουτ. γλυκού κρεμμυδάκι φρέσκο πολύ ψιλοκομμένο, για στόλισμα

Φτιάξτε την αλιόλι: Σε γαβάθα, βάλτε το αβγό, 2 κουτ. σούπας από το ελαιόλαδο, το σκόρδο, και το χυμό λεμόνι, και δουλέψτε με μπλέντερ του χεριού στο δυνατό να γίνουν πολτός. Σιγά σιγά, και με το μπλέντερ να δουλεύει στο δυνατό, προσθέστε και το υπόλοιπο ελαιόλαδο. Συνεχίστε μέχρι να γίνει κρέμα, βάζοντας αλάτι στο τέλος.

Φτιάξτε τη σάλτσα μπράβα: Σε μικρό τηγάνι και μέτρια φωτιά, βάλτε το ελαιόλαδο, και προσθέστε τη ντομάτα, τη ζάχαρη, τη δάφνη, το πιμεντόν και το καγέν, και αφήστε περίπου 10 λεπτά, να μειωθεί κατά 1/4. Βγάλτε από τη φωτιά, προσθέστε το ξύδι και αλάτι.

Οι πατάτες: Σε βαθύ τηγάνι και δυνατή φωτιά, βάλτε το ελαιόλαδο, και τηγανίστε τις πατάτες 15 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν καλά. Στραγγίστε, και βάλτε τους αλάτι και ψιλοκομμένο κρεμμυδάκι. Δώστε μαζί τις σάλτσες, σε χωριστές γαβάθες, ή αν τις προορίζετε για μπουφέ, απλώστε σε πιατέλα σερβιρίσματος τη σάλτσα μπράβα, βάλτε από πάνω τις πατάτες, και περιχίστε με 2-3 κουταλιές αλιόλι. Σερβίρετε την υπόλοιπη σκορδάτη σάλτσα σε μπόλ, και δώστε μαζί οδοντογλυφίδες.

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Ο δρόμος προς την ανάπτυξη ξεκινά από τον επιχειρηματία

Ο δρόμος προς την ανάπτυξη ξεκινά από τον επιχειρηματία

Dino Koutsolioutsos


Το δράμα της χώρας μας υποτίθεται οτι είναι το υπέρογκο χρέος και το πολύ προβληματικό έλλειμμα. Αλλά, άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία, έχουν πολύ μεγαλύτερο χρέος και δεν κατασπαράσονται από τους καρχαρίες της παγκόσμιας αγοράς, όπως η Ελλάδα, ούτε, φυσικά, υπόκεινται στον ζουρλομανδύα ενός μνημονίου.


Η μεγάλη διαφορά είναι οτι υπερχρεωμένες οικονομίες όπως της Ιαπωνίας, των ΗΠΑ, ή της Μεγάλης Βρετανίας, έχουν μεγαλύτερη παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα από την ελληνική. Στην δική μας περίπτωση, η παγκόσμια αγορά, αναγνωρίζοντας οτι η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, φοβούνται οτι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεπληρώσει τα χρέη της και να ξελασπώσει. Γι΄ αυτό η χώρα μας κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ του υψηλότερου spread και του χειρότερου επενδυτικού ρίσκου.

Η κυβέρνηση, υπό την καθοδήγηση, με το αζημείωτο, των δυνάμεων του μνημονίου, έχει ρίξει όλην της την προσοχή στην μείωση του ελλείμματος και στην αναδιάρθρωση του δημοσίου και της οικονομίας. Εχει πεισθεί από την Τρόϊκα ότι πρώτα πρέπει να καθαρίσει την αυλή και μετά αρχίσει να ταίζει τα ζωντανά. Αλλά καμιά φορά τα ζωντανά μπορούν και βoσκήσουν και έξω από την αυλή.

Και οι δύο αυτοί επιτελικοί στόχοι της κυβέρνησης, αναγκαίοι και επείγοντες, είναι σωστοί. Αλλά η κυβερνητική προσπάθεια γιά την ανάπτυξη έχει καθυστερήσει τραγικά, γεγονός που επιβαρύνει ποιοτικά το brand name της ελληνικής οικονομίας στον παγκόσμιο επενδυτικό χώρο. Ένας από τους κύριους λόγους αυτής της καστρεπτικής αμέλειας και καθυστέρησης είναι το γεγονός, οτι η κυβέρνηση αποτελείται από τρεις κατηγορίες στελεχών, από πολιτικούς, (Παπανδρέου, Πάγκαλος), από τραπεζικούς, (Παπακωνσταντίνου και Παπαδήμος) και από τεχνοκράτες (Τρόικα και οι 150 του Γραφείου του Πρωθυπουργού). Από επιχειρηματίες στην κυβέρνηση ή παρά την κυβέρνηση, κανείς!

Το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο δεν έχει πεθάνει, αντίθετα με την εικόνα που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία. Παράδειγμα η ελληνική ναυτιλία που εξακολουθει να κυριαρχεί παγκοσμίως. Απλώς έχει ευνουχιστεί, και μερικώς αχρηστευθεί από την έτοιμη τροφή των ευρωπαϊκών χορηγήσεων και δανείων. Η ελληνική οικονομία, η οποία έχει περισότερο τα χαρακτηριστικά της κατσίκας παρά της βορειοευρωπαικής αγελάδας, χρησιμοποίησε την τροφή για να βάλει πάνω της λίπος. Εάν έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα η κατσίκα, είναι ακριβώς, οτι δεν της αρέσει το έτοιμο, σερβιρισμένο φαί, αλλά προτιμά να σκαρφαλώνει στις κορφές γιά να φάει τα άγρια χόρτα.

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, που προεδρεύει σε μία χώρα με ανάλογα, αλλά όχι τόσο τραγικά προβλήματα ανεργίας και εξασθενημένης, λόγω παγκοσμιοποίησης, εξαγωγικής ανταγωνιστικότητας της χώρας του, μόλις πρόσφατα τοποθέτησε τον διευθύνοντα σύμβουλο της General Electric, ενός από τους ισχυρότερους αμερικανικούς κολοσσούς, επικεφαλής ενός επιτελείου επιχειρηματιών για να τον συμβουλεύουν πώς να αναθερμάνει, ή αν θέλετε, να αναστήσει την αμερικανική βιομηχανία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει άμεση ανάγκη ενός παρόμοιου συμβουλίου. Ένα συμβούλιο που δεν θα αμείβεται και θα αποτελείται από διάφορους διακεκριμένους επιχειρηματίες. Ανθρώπους που δημιούργησαν επιχειρηματικές «αυτοκρατορίες» από το τίποτε, αλλά και επιχειρηματίες που κληρονόμησαν αυτοκρατορίες και τις διατήρησαν η και τις μεγάλωσαν. Πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικό των κύριων τομέων της οικονομίας μας, απο την μεγαλύτερη, την ναυτιλία, στην μικρότερη βιοτεχνία, και να συμεριλαμβάνει την γεωργία, τον τουρισμό, την καθαρή ενέργεια και άλλους.

Το συγκεκριμένο συμβούλιο θα βοηθήσει κατ΄ αρχήν τον πρωθυπουργό να δημιουργήσει ένα όραμα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και να καταγράψει μία λίστα των δυνατοτήτων της χώρας, των μειονεκτημάτων της, αλλά και των θησαυρών που κρύβονται μέσα στα «χαλάσματα» της σημερινής οικονομίας. Το συμβούλιο θα πρέπει να προτείνει τους διάφορους επιτελικούς στόχους, άμεσους, μεσοπρόθεσμους, αλλά και μακροπρόθεσμους, τους οποίους, μετά, η κυβέρνηση θα πρέπει να προσπαθήσει να τους πετύχει.

Εάν θέλουμε να δώσουμε ένα μέλλον στην ελληνική οικονομία, πρέπει να ζητήσουμε από το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο να μας δείξει τον δρόμο και τον τρόπο. Το συμβούλιο των επιχειρηματιών θα αναλάβει επίσης να καθοδηγήσει και να εκπαιδεύσει την κυβέρνηση, καθορίζοντας τις δέκα ή είκοσι αρχές που είναι αναγκαίες για την αναδιάρθωση της δημόσιας και της ιδωτικής οικονομίας, και οι οποίες εάν και όταν εφαρμοστούν από την κυβέρνηση, θα δημιουργήσουν το αναγκαίο επιχειρηματικό περιβάλλον γιά την ανάπτυξη.

Το έθνος μας έχει ανάγκη πολλών αλλαγών. Αλλά όσον αφορά την οικονομία και την ανάπτυξή της, η μόνη ταυτόχρονα αναγκαία και ικανή συνθήκη είναι να έχει ως καθοδηγητή τον έλληνα επιχειρηματία για να χαράζει τον δρόμο, με την συνεργασία της τραπεζικής ηγεσίας, που θα καθορίζει το χρηματοπιστωτικό πλαίσιο. Οι τεχνοκράτες του πρωθυπουργικού γραφείου θα σχεδιάσουν μετά τις λεπτομέρειες των επιτελικών στόχων, έτσι ώστε η κυβέρνηση να μπορέσει να φέρει τους τα σχετικά νομοσχέδια στη Βουλή για ψήφιση και έπειτα στα υπουργεία και στην δημόσια διοίκηση για υλοποίηση.

Εάν προσέξει κανείς την ιστορία του ελληνικού έθνους, θα παρατηρήσει ότι ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα το επιτυχημένο ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο ήταν ο προάγγελος της οικονομικής. πολιτισμικής και πολιτιστικής έξαρσης και υπέρβασης της ελληνικής φυλής.

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Σχέδιο του Ρέγκλινγκ για το ελληνικό χρέος.

Spiegel: Σχέδιο του Ρέγκλινγκ για το ελληνικό χρέος
Ο διευθυντής του «EFSF» Κλάους Ρέγκλινγκ εμπνευστής σχεδίου αναδιάρθρωσης του χρέους σύμφωνα με το Spiegel.
Παρά τις επίσημες διαψεύσεις συνεχίζονται τα δημοσιεύματα περί σεναρίων έμμεσης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.

Ο διευθυντής του ευρωπαϊκού ταμείου σταθεροποίησης «EFSF» Κλάους Ρέγκλινγκ φέρεται ως εμπνευστής του σχεδίου αναδιάρθρωσης χρέους υπερχρεωμένων χωρών της ΕΕ αναφέρει ρεπορτάζ του εβδομαδιαίου περιοδικού Der Spiegel που θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα, βασικά σημεία του οποίου προδημοσίευσε το «Spiegel-Online».

Σύμφωνα με το περιοδικό, «το σχέδιο αναδιάρθρωσης του χρέους της πληττόμενης από την κρίση Ελλάδας ανάγεται σε πρόταση του Κλάους Ρέγκλινγκ». Πριν από λίγες εβδομάδες ο κ.Ρέγκλινγκ πρότεινε στις πρωτεύουσες της Ευρωζώνης και στην Κομισιόν μία εθελοντική παραίτηση από τις απαιτήσεις αναφορικά με τα χρέη της Ελλάδας. «Το σχέδιο-Ρέγκλινγκ έχει καλές προοπτικές να εγκριθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου ως μέρος ενός συνολικού πακέτου για τη σταθεροποίηση της Ευρωζώνης. Οι υπ. Οικονομικών της Ευρωζώνης συζήτησαν την πρόταση στην τελευταία τους συνάντηση στις Βρυξέλλες. Οι σκέψεις αυτές βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση». Υψηλόβαθμος εκπρόσωπος του γερμανικού υπ. Οικονομικών αναφέρεται με τη δήλωση «αυτή είναι μία καλή ιδέα».

Τα πλεονεκτήματα της πρότασης του διευθυντή του «EFSF», σύμφωνα με το Spiegel είναι ότι «θα μειωθεί το βάρος στον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό και -σημαντικότερο- δεν θα τρομοκρατηθούν οι επενδυτές αφού κανείς δεν θα εξαναγκασθεί σε παραίτηση από τις απαιτήσεις του». Βάσει του σχεδίου το Ταμείο από τα μέσα που διαθέτει θα δώσει δάνειο στην Ελλάδα, με το οποίο θα επαναγοράσει ομόλογά της. Επειδή η αξία των ελληνικών τίτλων είναι αυτή τη στιγμή κάτω από την ονομαστική τους τιμή η διαδικασία αυτή θα οδηγήσει σε εκούσια παραίτηση των πιστωτών από απαιτήσεις τους.

Το Spiegel επισημαίνει ότι ο κ. Ρέγκλινγκ είχε επεξεργαστεί με επιτυχία αντίστοιχο σχέδιο για τη διάσωση των υπερχρεωμένων Φιλιππίνων κατ’ εντολήν του ΔΝΤ στη δεκαετία του 90.

Η ΑΟΖ και πώς αλλάζουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες

Τι είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και γιατί είναι κρίσιμη στρατηγικά
Της Δωρας Aντωνιου

Η συζήτηση για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης επανέρχεται το τελευταίο διάστημα όλο και πιο επιτακτικά, υπό το βάρος και των μεταβολών που επιφέρουν στις γεωπολιτικές ισορροπίες της ευρύτερης περιοχής τα αποτελέσματα των ερευνών για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Η «Κ» κωδικοποιεί σήμερα τα βασικά σημεία που διέπουν το καθεστώς της ΑΟΖ και τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον καθορισμό της.

1. Τι είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ);

Η ΑΟΖ ως έννοια υιοθετήθηκε από τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και οι κανονισμοί που την διέπουν περιλαμβάνονται στη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982. Πρόκειται, ουσιαστικά, για εξέλιξη των ρυθμίσεων που μέχρι τότε περιλαμβάνονταν στο Διεθνές Δίκαιο Αλιείας, προκειμένου να συμπεριληφθούν και νέες οικονομικές και άλλες δραστηριότητες, τις οποίες μπορούν να ενεργήσουν παράκτια κράτη.

2. Ποια είναι η έκταση της ΑΟΖ;

Σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η ΑΟΖ του παράκτιου κράτους μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια από τις γραμμές βάσης, από τις οποίες μετριέται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Το δικαίωμα σε ΑΟΖ διαθέτουν τα ηπειρωτικά εδάφη ενός κράτους, αλλά και τα νησιά που είναι στην επικράτειά του και συντηρούν από μόνα τους ζωή.

3. Τι δικαιώματα έχει κάθε κράτος εντός της δικής του ΑΟΖ;

Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρεται σε κυριαρχικά δικαιώματα του παράκτιου κράτους, όσον αφορά την εξερεύνηση και τη διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας, αλλά και στην εξερεύνηση και την οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκείμενων της θάλασσας ανέμων. Το παράκτιο κράτος έχει, επίσης, δικαιοδοσία για τοποθέτηση και χρήση τεχνητών νησιών, έχει όμως και την υποχρέωση για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τη ρύπανση. Τα κυριαρχικά δικαιώματα, που αφορούν κατά κύριο λόγο οικονομικούς σκοπούς, δεν σημαίνουν πλήρη κυριαρχία και, ως εκ τούτου, πέρα από τα όσα προβλέπονται από τη Σύμβαση, συνεχίζουν να ισχύουν και να εφαρμόζονται και εντός της ΑΟΖ οι κανόνες που ισχύουν για τις ανοιχτές θάλασσες.

4. Ποιες είναι οι διαφορές και οι ομοιότητες της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας;

Τα δικαιώματα του κράτους υπάρχουν στην υφαλοκρηπίδα εξ υπαρχής (ab initio) και αυτοδικαίως (ipso facto), ενώ στην ΑΟΖ μόνον κατόπιν σχετικής διακήρυξης. Το παράκτιο κράτος μπορεί να έχει υφαλοκρηπίδα χωρίς να έχει ΑΟΖ, ενώ το αντίστροφο δεν είναι δυνατόν. Στο θέμα τις εκμετάλλευσης φυσικών πόρων στον βυθό και το υπέδαφος και στο ζήτημα της οριοθέτησης, οι προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας συμπίπτουν για τις δύο ζώνες. Στον τομέα των υδρογονανθράκων, όλα τα δικαιώματα κατοχυρώνονται από την υφαλοκρηπίδα.

5. Η Ελλάδα διαθέτει ΑΟΖ;

Οχι. Διαθέτει, όπως κάθε παράκτιο κράτος, το δικαίωμα να κηρύξει ΑΟΖ και κανένα άλλο κράτος ή οργανισμός δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτό το δικαίωμα. Σε αντίθεση με την υφαλοκρηπίδα, που υφίσταται αυτομάτως για κάθε παράκτιο κράτος, η ΑΟΖ δεν υφίσταται εάν δεν κηρυχθεί από το εν λόγω κράτος. Μέχρι να γίνει αυτό, η περιοχή στην οποία θα μπορούσε να οριοθετηθεί η ΑΟΖ θεωρείται ανοιχτή θάλασσα.

6. Η Ελλάδα μπορεί να κηρύξει ΑΟΖ σε εύρος 200 ναυτικών μιλίων;

Πρακτικά όχι, διότι τα 200 ναυτικά μίλια είναι το μέγιστο εύρος που μπορεί να φθάνει η ΑΟΖ ενός παράκτιου κράτους. Το εύρος αυτό υπόκειται σε περιορισμούς όταν οι ΑΟΖ παράκτιων κρατών επικαλύπτονται. Στις περιπτώσεις αυτές γίνεται οριοθέτηση, είτε κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των γειτονικών κρατών είτε με παραπομπή της διαφοράς σε δικαστήριο ή διαιτησία. Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις αυτή τη στιγμή με την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Δεν έχει καθορίσει ΑΟΖ ούτε έχει διαπραγματευθεί για την οριοθέτησή της με Τουρκία και Ιταλία. Εφθασε σε συμφωνία πριν από μερικά χρόνια με την Αλβανία, η οποία όμως έχει «παγώσει», έπειτα από ακυρωτική απόφαση του εκεί Ανωτάτου Δικαστηρίου.

7. Ορίζεται από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας πώς οριοθετείται η ΑΟΖ σε περίπτωση επικάλυψης;

Οχι. Ωστόσο, με βάση τις αποφάσεις δικαστηρίων, φαίνεται ότι αποκτά εθιμική ισχύ η κατ' αρχήν χρήση της μέσης γραμμής. Σε υποθέσεις που έχουν επιλυθεί διά της δικαστικής οδού φαίνεται να λαμβάνονται υπ' όψιν και άλλοι παράγοντες, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η ιδέα της δίκαιης λύσης.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Πίσω στα μπακάλικα.

Στο πλαίσιο μιας διαρκώς αυξανόμενης τάσης, παρά την οικονομική κρίση, προς την αναζήτηση αγνών και εκλεκτών τροφών, πολλοί επιλέξαμε να βάλουμε τέρμα στην υπερκατανάλωση και να αναρωτηθούμε για την προέλευση των προϊόντων που βάζουμε στο τραπέζι μας. Έπειτα από τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα, προβληματιζόμαστε μπροστά στη συνήθειά μας να σέρνουμε το παραγεμισμένο μας καρότσι μέσα στο άχρωμο σούπερ μάρκετ, και τα νέου τύπου παντοπωλεία μάς έδωσαν μια γευστική και χίλιες φορές πιο υγιεινή εναλλακτική λύση.

Ένα από τα πρώτα παντοπωλεία που ξεκίνησαν να συγκεντρώνουν ελληνικά γκουρμέ αγαθά ήταν το βιολογικό μπακάλικο Mesogaia, που πρωτοάνοιξε πριν από 11 χρόνια στο κέντρο. Ο ιδιοκτήτης του κ. Ανδρουλάκης μάς εξηγεί ότι το παντοπωλείο του έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια εξειδίκευση στα βουβαλίσια προϊόντα, μιας και όλο και περισσότεροι τα προτιμούν: «Στα ψυγεία μας έχουμε διάφορα μέρη κρέατος από βουβάλι αλλά και λουκάνικα, καβουρμά, τυριά και ζυμαρικά από βουβαλίσιο γάλα. Είναι από τα πιο υγιεινά κρέατα, ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι προέρχονται από βουβάλια που μεγαλώνουν ελεύθερα στη λίμνη Κερκίνης». Στο όμορφο μαγαζί της οδού Νίκης πολλοί περνούν καθημερινά για να αγοράσουν απλά και μόνο το πεντανόστιμο ψωμί που φέρνει καθημερινά από έναν ξυλόφουρνο της Χαλκίδας. Στα ράφια του βρίσκουμε και διάφορα μεζεδάκια όπως μελιτζάνες ψητές στο λάδι, κρίταμο τουρσί, τονάκι Αλοννήσου αλλά και αποξηραμένα μανιτάρια, ζυμαρικά, μαρμελάδες, λάδια και ελιές. Αυτή την εποχή μια καλή επιλογή είναι και η βυσσινάδα μιας μικρής βιοτεχνίας, η οποία παρασκευάζεται με απολύτως αγνά συστατικά: χυμό από φρέσκα βύσσινα, ζάχαρη και λεμόνι.

Λίγο πιο κάτω στην οδό Απόλλωνος ένας κρεοπώλης και ένας ιχθυοπώλης έχουν κάνει σύμπραξη εδώ και δύο χρόνια. Κάτω από την ίδια στέγη, που την ονόμασαν «Θησαυροί του βουνού και της θάλασσας», ο Κωνσταντίνος θα μας προμηθεύσει με άριστης ποιότητας γαλλικό μοσχαράκι αλλά και ελληνικό ελευθέρας από τη Φλώρινα. Τα πουλερικά που θα βρούμε εδώ είναι ταϊσμένα με καλαμπόκι και μεγαλώνουν στη Ναύπακτο, ενώ στα ψυγεία υπάρχουν γαλακτοκομικά και τυροκομικά από την εταιρεία Παγώνη. Ο Νίκος, από την άλλη, αναλαμβάνει να καθαρίσει με περισσή επιμέλεια τα ψάρια που θα διαλέξουμε αλλά και να μας πληροφορήσει για τα ψάρια της εποχής. Άφθονα λοιπόν τώρα τα αφρόψαρα, τουτέστιν γαύρος, σαρδέλες, αθερίνα και μαγιάτικο, αλλά και οι μπακαλιάροι, τα μπαρμπούνια, τα σκαθάρια, τα φαγκριά και οι γλώσσες. Από το μαγαζί δεν λείπουν και τα διαλεχτά προϊόντα μαναβικής, όπως τα γλυκά σαν μέλι πορτοκάλια από τα Χανιά, που μπορούμε να τα γευτούμε σε έναν χυμό που θα μας στύψουν επιτόπου.

Στο κέντρο βρίσκεται και το Lena's Bio Food Market, με τα βιολογικά προϊόντα της Λένας Σφυρόερα. Βιολογικά γιαούρτια, γίδινο γάλα, βιολογικές γαρίδες από τη Μαδαγασκάρη αλλά και βιολογικά κοτόπουλα, μαρμελάδες από την Αγγλία, όσπρια και ζυμαρικά, τσάγια, βιολογικοί καφέδες και παράξενοι χυμοί είναι ορισμένα από τα προϊόντα που χαζεύουμε στα ράφια. Εκεί βρίσκουμε και φαγητό μαγειρεμένο με βιολογικά προϊόντα, νοστιμιά και ποιότητα.

Σε μια άλλη περιοχή τώρα, στα Εξάρχεια, ο Θοδωρής και η Μαρία έστησαν πριν από 5 χρόνια ένα κουκλίστικο παντοπωλείο ονόματι Το ΘυΜάρι του Στρέφη όπου συγκέντρωσαν παραδοσιακά τρόφιμα από όλη την Ελλάδα. «Ό,τι βάζουμε εδώ μέσα είναι βιολογικά πιστοποιημένο και δεν περιέχει συντηρητικά τύπου Ε. Έχουμε μόνο προϊόντα με παραδοσιακά αγνά συντηρητικά όπως το λάδι, το ξίδι, το αλάτι και η ζάχαρη», μου λέει η Μαρία, ενώ ο Θοδωρής αρχίζει να μου απαριθμεί τα προϊόντα: «Έχουμε φύλλο ζύμης για πίτες από την Κομοτηνή, τυρί από τη Μακεδονία, γραβιέρα από τα Σφακιά, αρσενικό κεφαλοτύρι Νάξου καθώς και τυρί της Αριάδνης από τη Νάξο, που θυμίζει χαλούμι αλλά στο πιο πικάντικο. Από αλλαντικά έχουμε απάκι κρητικό, σύγκλινο Μάνης, λούζα Μυκόνου και σαλάμι αέρος Λευκάδας. Έχουμε και ψαρικά όπως χέλι, σολομό, πέστροφα αλλά και σαρδέλες Μυτιλήνης. Συνεργαζόμαστε πολύ επίσης με τοπικούς γυναικείους συνεταιρισμούς όπως αυτός της Θήβας, που μας προμηθεύει με κολοκυθόπιτα, χορτόπιτα σκέτη ή με τυρί, πρασόπιτα και τυρόπιτα». Η πελατεία που μπαινοβγαίνει στο μαγαζί της οδού Καλλιδρομίου είναι λογής λογής, όπως και τα προϊόντα του μπακάλικου. «Από φοιτητές μέχρι καθηγητές πανεπιστημίου και από μεροκαματιάρηδες μέχρι επιχειρηματίες», μου λέει η Μαρία, που ταυτόχρονα προτείνει, για να μας δροσίσει, παγωτό από πρόβειο γάλα σε γεύσεις όπως βανίλια, κακάο και διάφορα φρούτα.

Το πιο διάσημο μπακάλικο του Πειραιά είναι ο Μανδραγόρας, που ξεκίνησε ως μπαχαράδικο από τον Γιάννη Βασιλόπουλο, αλλά σύντομα επεκτάθηκε και σε είδη delicatessen όπως τυριά, αλλαντικά, χωριάτικα λουκάνικα, ψαρικά, ρακές, λάδια, άλευρα, παξιμάδια, προϊόντα βιολογικής γεωργίας, παραδοσιακά γλυκά, ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα λαχανικά, γαλακτοκομικά αλλά και μαγειρεμένα σπιτικά φαγητά και ορεκτικά. Η εικόνα των τσουβαλιών που είναι γεμάτα αλεύρι και όσπρια με τη σέσουλα μας πάει πίσω σε άλλες εποχές. Τα όσπρια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας είναι ένα από τα ατού του μαγαζιού. Βρίσκουμε φάβα από τη Σαντορίνη, ρεβίθια από τη Σάμο και άνυδρες φακές.

Σε μια σαφώς πιο ελιτίστικη περιοχή, όπως είναι το Κολωνάκι, τα ελληνικά γκουρμέ δίνουν τη θέση τους στα γαλλικά. Το απολύτως γαλλικό ντέλι Petit Gourmant του Ελληνογάλλου Σταύρου-Christian Ηλιόπουλου είναι ο παράδεισος των γαλλοτραφών της πόλης. Κρασιά, σαμπάνιες, τυριά, μπισκότα, μαρμελάδες, μπαχαρικά, σοκολάτες, σάλτσες, πατέ, φουαγκρά, μπρικ και ένα σωρό άλλες γαλλικές νοστιμιές ανώτερης ποιότητας. Εδώ βρίσκουμε τα προϊόντα της εταιρείας Petrossian, η οποία θεωρείται από τις κορυφαίες στα ψαρικά deli, όπως το χαβιάρι και ο καπνιστός σολομός. «Όπως καταλαβαίνετε, στην πελατεία μου ανήκουν άνθρωποι που έχουν κάποια οικονομική άνεση αλλά και κάποια σχέση με τη Γαλλία». Για μας τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς προσιτή μπορεί να είναι η μεγάλη ποικιλία από μπαχαρικά της εταιρείας Terre Exotique. «Ο ιδιοκτήτης της εν λόγω εταιρείας ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και συλλέγει μπαχαρικά όπως το πιπέρι της penza από το Καμερούν κάτω από το Κιλιμάντζαρο, κόκκινο αλάτι από τη Χαβάη αλλά και αλάτι από τα Ιμαλάϊα», μου εξηγεί με ενθουσιασμό. Μέσα σε όλα τα γαλλικά προϊόντα που έχει συγκεντρώσει ο Σταύρος-Christian έχει κάνει μόνο μια ιταλική παραχώρηση, κι αυτό γιατί κατά τη γνώμη του η ιταλική εταιρεία Urbani Tartufi είναι κορυφαία όσον αφορά την τρούφα και στα διάφορα παράγωγά της: λάδι, πατέ, σάλτσες, ζυμαρικά και άλλα.


Mesogaia, παντοπωλείο

Νίκης 52, 210 3229146
Το ΘυΜάρι του Στρέφη, παντοπωλείο

Καλλιδρομίου 51Α, Εξάρχεια, 210 3300384
Μανδραγόρας, μπαχαρικά και μπακαλική

Δημ. Γούναρη 14, Πειραιάς, 210 4172961
Θησαυροί του βουνού και της θάλασσας, κρεοπωλείο, ιχθυοπωλείο και είδη μαναβικής και ψυγείου

Απόλλωνος 9Β, Σύνταγμα
Lena's Bio Food Market, βιολογικά τρόφιμα και μαγειρεμένα φαγητά

Νίκης 11, Σύνταγμα, 210 3241360
Petit Gourmand, deli

Αναγνωστοπούλου 8, 210 3614963

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

ποιοτική και προσιτή κουζίνα

Αναζητώντας την ποιοτική και προσιτή κουζίνα
Η μεγάλη ανταπόκρισή σας στη νέα θετική δράση του «α» για την ποιοτική και προσιτή κουζίνα δείχνει πόσο μας απασχολεί όλους το θέμα. Αυτή την εβδομάδα ασχολούμαστε με την ανάδειξη των ταπεινών κι εποχικών προϊόντων που από το τραπέζι του σπιτιού έγιναν γαστρονομικό χιτ.
«Ταπεινά» κι εποχικά προΪόντα από τη σπιτική τραπεζαρία στα σαλόνια της γεύσης
Τις δύο προηγούμενες εβδομάδες ασχοληθήκαμε με τα στοιχεία που καθορίζουν (και ξεχωρίζουν) την υψηλή γαστρονομία από την ποιοτική κουζίνα και με το ρόλο που παίζει το εστιατόριο ως σύμβολο «διαφορετικότητας» και κοινωνικού status. Όλα όσα προαναφέρθηκαν, μάλλον κάνουν την ιδέα της ποιοτικής και οικονομικά προσιτής κουζίνας να φαντάζει αδιέξοδη και χωρίς λύση. Παρόλα αυτά, στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει ο «από μηχανής θεός». Αυτός είναι πολύ απλά οι αλλαγές που έφεραν και φέρνουν ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι νέες συνήθειες που διαμορφώνει. Κυρίως τις τελευταίες δύο δεκαετίες έκανε έντονα την εμφάνισή του ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο έχει βαθύτερες ρίζες στα τέλη της δεκαετίας του ’60, τον… περασμένο αιώνα. Αναφέρομαι στην αλλαγή της οικογενειακή δομής και την ανατροπή πρακτικών και συνηθειών που καθόριζαν τη λειτουργία της.
Παλιότερα, η οικογενειακή συγκατοίκηση είχε μεγαλύτερο εύρος. Εκτός από το ζευγάρι και τα παιδιά, στο ίδιο σπίτι συνυπήρχαν άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, όπως γιαγιάδες, παππούδες κ.λπ. Παράλληλα, η μη εργαζόμενη μητέρα (κι επομένως νοικοκυρά) ήταν σύνηθες φαινόμενο, όπως και –ιδιαίτερα στα σπίτια της αστικής τάξης– η παρουσία της οικιακής βοηθού, η οποία αποτελούσε μέλος της μικρής αυτής κοινωνικής ομάδας. Ως εκ τούτου, στα περισσότερα σπίτια λειτουργούσε καθημερινά η κουζίνα – υπήρχε πάντα κάποιος άνθρωπος με παραδοσιακές γευστικές αναφορές και την απαραίτητη γνώση για να τις βάλει στο τραπέζι του φαγητού.
Ο ίδιος ή κάποιος άλλος παρακολουθούσε την αγορά, είχε γνώση των εποχικών προϊόντων –άλλωστε, τα μη εποχικά ήταν σπάνια– και για τις αγορές του λάμβανε πάντα υπόψη τους κανόνες που επέτρεπαν στην οικογενειακή οικονομία να κινείται επαρκώς και με ασφάλεια. Στις μέρες μας ελάχιστα από τα παραπάνω ισχύουν. Οι εργένηδες και των δύο φύλων αποτελούν ισχυρή πραγματικότητα. Οι μονογονεϊκές οικογένειες το ίδιο. Τα παιδιά εγκαταλείπουν γρήγορα την οικογενειακή στέγη και οι συγκατοικούσες γιαγιάδες σπανίζουν. Οι σημερινές συνθήκες απαιτούν να εργάζονται και οι δύο σύντροφοι. Τα σκληρά ωράρια και οι μετακινήσεις ροκανίζουν το χρόνο. Όλα αυτά λειτουργούν εις βάρος της παραδοσιακής σπιτικής κουζίνας (ελληνικής ή ελληνίζουσας) και του περιεχομένου της. Στις μέρες μας η σύγχρονη αθηναϊκή οικογένεια τρέφεται κατά προτίμηση με ένα φαγητό που μαγειρεύεται σε ποσότητα, μεριδοποιείται και μπαίνει στην κατάψυξη, delivery, μπριζόλες ή μπιφτέκια, κάποια σαλάτα και τυρί. Ταυτόχρονα, και σε ό,τι αφορά τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, στο σπιτικό τραπέζι έκαναν την εμφάνισή τους ιδιαίτερα τρόφιμα και deli που κάποτε συναντούσαμε κυρίως στα εστιατόρια. Ειδικά κρέατα, ασυνήθιστα στο παρελθόν, λαχανικά, ο καπνιστός σολομός, τα εισαγόμενα τυριά και άπειρα άλλα. Η ανατροπή ήταν αναμενόμενη. Τα σε απόλυτη επάρκεια φτηνά προϊόντα (είδη κρέατος, ψαρικά και λαχανικά) από βαρετή καθημερινότητα απέκτησαν το status της σπάνιας και δυσεύρετης πρότασης. Προϊόντα όπως οι φακές, τα ρεβίθια, διάφορα είδη λαχανικών κ.λπ. ντύθηκαν με το μανδύα της «εξωτικής», ξεχασμένης γεύσης. Αυτό με το πέρασμα του χρόνου λειτούργησε και οδήγησε σε μια άλλη ανατροπή, αυτήν τη φορά στους χώρους εστίασης.
Κι επειδή τόσο οι μεγάλες όσο και οι μικρές ανατροπές ξεκινούν πάντα από τους κόλπους της άρχουσας (κυρίως εύπορης αστικής) τάξης, και σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα εξελίχτηκαν με τον ίδιο τρόπο. Πρώτοι απ’ όλους υιοθέτησαν κι έφεραν ξανά στο προσκήνιο ξεχασμένα ταπεινά και παραδοσιακά προϊόντα οι ταλαντούχοι και διορατικοί (μεγάλοι ως επί το πλείστον) σεφ. Κάποιοι υιοθέτησαν τα ξεχασμένα λαχανικά. Ορισμένα από αυτά που είναι μόδα σήμερα τα έτρωγαν στην Κατοχή ή στα χωριά όταν δεν υπήρχε (συνήθως) κάτι καλύτερο. Κάποιοι άλλοι δίπλα στα φιλέτα με ονομασία προέλευσης έβαλαν ταπεινά κομμάτια κρέατος, όπως τα μοσχαρίσια μάγουλα. Ο Λευτέρης Λαζάρου έκανε must ένα ψάρι (την πεσκανδρίτσα) που όταν δεν το ξαναπετούσαν στη θάλασσα οι ψαράδες, έμενε στα αζήτητα των ιχθυοπωλείων. Η νέα τάση, η μόδα αν θέλετε, υπέγραψε με αυτόν τον τρόπο το πιστοποιητικό της αναγέννησης των «ταπεινών», μη επώνυμων και –κατ’ ακολουθίαν– χαμηλού κόστους προϊόντων και πιάτων. Ακριβώς όπως το φτηνό και προοριζόμενο για εργάτες κι εκδρομικές εξορμήσεις τζιν απέκτησε τα απαραίτητα διαπιστευτήρια και μπήκε στα σαλόνια χάρη σε «υπογραφές» όπως αυτή του Jean Paul Gaultier και άλλων μεγάλων μόδιστρων.
Η συνέχεια, που σηματοδοτείται από την κατάκτηση της μεγάλης μάζας των καταναλωτών, βρίσκεται ήδη σε τροχιά και είναι θέμα χρόνου. Ήδη τα «ταπεινά», τα «παραδοσιακά», τα «εν αφθονία ευρισκόμενα» προϊόντα κάνουν βήματα κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια της εστίασης. Υιοθετούνται από χαμηλότερου κόστους εστιατόρια, χρησιμοποιούνται από νέους και «ανήσυχους» σεφ, γίνονται αποδεκτά από περισσότερους καταναλωτές και σηματοδοτούν την αρχή μιας σημαντικής αλλαγής, μιας μίνι επανάστασης θα λέγαμε. Με τη βοήθεια των νέων συνθηκών που τελούν υπό διαμόρφωση, μπορεί να κάνουν τρέχουσα πραγματικότητα ευρείας δια-σποράς την εστίαση που συνδυάζει την ποιότητα και την απόλαυση με την προσιτή για τους πολλούς τιμή. Η επάνοδος στη μόδα αυτών των προϊόντων σε συνδυασμό με τις από ιατρικής πλευράς τοποθετήσεις περί μεσογειακής, κρητικής και άλλων τοπικών κουζινών αυξάνουν το ενδιαφέρον, δίνουν δημοσιότητα, «ερεθίζουν» επιχειρηματίες και σεφ, προκαλούν το κοινό. Η ελληνική κουζίνα αρχίζει να κατακτά τα σαλόνια της γεύσης με όλες τις τοπικές παραλλαγές της. Τα δύο αυτά φαινόμενα λειτουργούν σήμερα παράλληλα και αλληλοεπηρεάζονται. Ταυτόχρονα, όμως, επειδή τα σχετικά πιάτα προσφέρονται σε πολύ πιο λογικές τιμές απ’ ό,τι τα προηγουμένως προσφερόμενα «multiethnic», οδηγούν λόγω ανταγωνισμού τις τιμές συνολικά σε συμπίεση και στους μη ασχολούμενους με τις ελληνικές γεύσεις χώρους. Ενίοτε, φυσικά, οδηγούν και σε συγχύσεις οι οποίες στρέφονται ευθέως εναντίον της ποιοτικής προσιτότητας. Αυτό, βέβαια, αποτελεί κάτι που ξεφεύγει από τα όρια του θέματός μας.
Με βάση τα όσα προαναφέραμε, καταλήγουμε σε ορισμένα συμπεράσματα. Πρώτον, προϋπόθεση για ποιοτική και προσιτή κουζίνα είναι η χρήση ποιοτικών μεν (γευστικά), χαμηλού κόστους δε πρώτων υλών. Δεύτερον, η επάνοδος των «ταπεινών» υλικών στο προσκήνιο και οι τάσεις υπέρ της ελληνικής κουζίνας ευνοούν γενικά την ποιοτική προσιτότητα κι εμμέσως πλην σαφώς επηρεάζουν και τις εξω-ελληνικές γεύσεις.

Πάντως, το γεγονός ότι υπερτονίζεται ο ρόλος που μπορεί να παίξει η ελληνική κουζίνα, και τα προϊόντα που παραδοσιακά χρησιμοποιεί, δεν πρέπει να δημιουργήσει σύγχυση. Το ζητούμενο αφορά προφανώς όλα τα είδη κουζίνας. Απλώς η συγκεκριμένη είναι αυτή που έδωσε ερεθίσματα κι έβαλε το θέμα στο «τραπέζι». Ας εξετάσουμε, όμως, τις κατηγορίες των πρώτων υλών που υπακούν στις προδιαγραφές του πρώτου συμπεράσματος.
Προϊόντα με προσφορά η οποία υπερκαλύπτει τη ζήτηση. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν κατά κύριο λόγο τα «ταπεινά» προϊόντα. Είναι προφανές το ότι η υπερεπάρκειά τους, η οποία οδηγεί σημαντικές ποσότητες στα αζήτητα, οδηγεί ταυτόχρονα και τις τιμές σε χαμηλά επίπεδα. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν ψάρια όπως οι σαρδέλες, οι γόπες κ.ά., το κρέας από ορισμένα σημεία του ζώου (π.χ. μάγουλα), τα όσπρια, αρκετά είδη λαχανικών κ.λπ.
Κάποτε όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα αποτελούσαν μέρος του καθημερινού σιτηρεσίου και ως εξ αυτού πλήρωναν το τίμημα του εξοστρακισμού από τα πιάτα της εξόδου. Σήμερα επανέρχονται και μπορούν να «παίξουν» όχι μόνο στα ελληνικά γευστικά γήπεδα αλλά και σε πιάτα με σημαία αλλοδαπή. Φαντασία και τόλμη είναι τα μόνα χρειαζούμενα.
Εποχικά προϊόντα. Είναι προφανές ότι ένα προϊόν στην εποχή του (όταν ωριμάζει και γίνεται η συγκομιδή) καταρχάς εμπίπτει στην πρώτη κατηγορία. Οι ποσότητες είναι άφθονες, η προσφορά μεγάλη και οι τιμές χαμηλότερες. Στην περίπτωση αυτή, ωστόσο, η υπερεπάρκεια συνδυάζεται και με έναν άλλον παράγοντα που είναι επίσης κρίσιμο ζητούμενο: την ποιότητα. Ο σοφός λαός το λέει, άλλωστε: «κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο». Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά παραδείγματα. Οι περισσότεροι ξέρουν για τι μιλάμε και πάνω από όλους οι κουζινάρχες στους χώρους εστίασης.
Είναι πρόδηλο –προκύπτει, εξάλλου, και από τα όσα ακούγονται και γράφονται κατά καιρούς– ότι όλες οι σχετικές τοποθετήσεις γίνονται έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας τα ελληνικά –και ιδιαίτερα τα παραδοσιακά– προϊόντα. Κάτι τέτοιο θα ήταν ευχής έργον να είναι συμβατό με τη σύγχρονη πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης και της άνθησης του διεθνούς εμπορίου. Δυστυχώς, όμως, δεν ισχύει πάντα. Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις προϊόντων η ιδανική από άποψη ποιότητας και τιμής πρώτη ύλη να έχει ελληνική σφραγίδα. Υπάρχουν, βέβαια, και πάμπολλα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι αυτά τα δύο στοιχεία, σε αρμονική συνύπαρξη, τα βρίσκουμε πιο ενδιαφέροντα όταν αυτή η σφραγίδα απουσιάζει. Αυτό σημαίνει ότι η επίτευξη του στόχου απαιτεί έρευνα απαλλαγμένη από κολλήματα και σωβινισμούς. Ο καταναλωτής απαιτεί σήμερα ποιότητα σε προσιτή τιμή και αδιαφορεί μεγαλοπρεπώς για το τι γράφει το διαβατήριο των προϊόντων που συνθέτουν το φαγητό που του προτείνεται.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα ελληνικά προϊόντα με ονομασία προέλευσης, τα οποία βαρύνονται με μια πρόσθετη διαφορά: αυτήν της υψηλότερης τιμής αγοράς που προκύπτει από τις αυστηρότερες προδιαγραφές παραγωγής και την περιορισμένη ποσότητα. Είναι προφανές (μόνο ένα παράδειγμα αρκεί) ότι η φάβα Σαντορίνης προσφέρει πολλούς πόντους στην ποιότητα. Είναι, ωστόσο, εξίσου βέβαιο ότι αφαιρεί πολλούς πόντους από την προσιτότητα. Ακόμη κι αν η διαφορά τιμής συγκριτικά με ομοειδή προϊόντα τυχαίας προέλευσης σήμερα είναι σχετικά μικρή, στο μέλλον σίγουρα δεν θα είναι. Δεν θα φέρω αντίρρηση, βέβαια, στο γεγονός ότι υπάρχουν ελληνικά προϊόντα (όπως ο κολιός τον Αύγουστο) που πληρούν και τις δύο προϋποθέσεις και σαφώς πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των επιλογών που γίνονται. Αυτά, φυσικά, ισχύουν όσο αναφερόμαστε στην ποιοτική κουζίνα. Γιατί στο χώρο της υψηλής γαστρονομίας (ή αυτής που προσπαθεί να γίνει υψηλή) τα πράγματα δεν είναι έτσι. Εδώ τα ελληνικά προϊόντα με ονομασία προέλευσης (η διαφορά τιμής δεν είναι καθοριστική) πρέπει να παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Τι είναι υψηλή γαστρονομία και τι απλή γαστρονομία; Γιατί η πρώτη θα είναι πάντα ακριβή, ενώ η δεύτερη μπορεί να είναι ποιοτική και ταυτόχρονα προσιτή; Ποια είναι η «δήθεν» γαστρονομία και ποια η «κακή κουζίνα»; Μπορώ να τρώω ποιοτικά με «ανθρώπινες» τιμές; Σε μια εποχή που το φαγητό αποτελεί μία από τις σημαντικές εξόδους διασκέδασης, η αρθογραφία γύρω από αυτό είναι το νέο trend και οι συγχύσεις είναι πολλές το «αθηνόραμα» ξεκινά μια «θετική δράση» υπό τον τίτλο «Αναζητώντας την ποιοτική και προσιτή κουζίνα», με «παίκτες» τόσο τους επιχειρηματίες του χώρου όσο κι εσάς τους αναγνώστες-καταναλωτές. Ο στόχος διττός: η ποιότητα της γαστρονομίας στην πόλη και η ιδανική σχέση ποιότητας-τιμής προς όφελος όλων μας. Οι εστιάτορες έχουν ήδη συμφωνήσει στην πρόσκληση μας γι’ αυτόν το διά­λογο. Μπορείτε να μπείτε κι εσείς στο παιχνίδι απαντώντας στο ερωτηματολόγιο που θα βρείτε στο περιοδικό αλλά και παρακάτω– η συμμετοχή σας είναι πολύ σημαντική!
Το ερωτηματολόγιο θα δημοσιεύεται για δύο ακόμη τεύχη και θα συνοδεύεται από μια εμπεριστατωμένη αρθρογραφία, η οποία θα θέτει ερωτήματα και απαντήσεις που απασχολούν όλους μας. Η επεξεργασία των στοιχείων τόσο από τα ερωτηματολόγια που έχουν ήδη αποσταλεί στους επιχειρηματίες της εστίασης όσο και από αυτά των αναγνωστών θα μας επιτρέψει να διαμορφώσουμε μια συγκεκριμένη αντίληψη για τις τάσεις και τις επιθυμίες κάθε πλευράς. Τα αποτελέσματα θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας πλατφόρμας θέσεων και στόχων που θα βοηθήσουν και τα εστιατόρια να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα και εσάς να απολαμβάνετε μια προσιτή και ποιοτική κουζίνα.

"Bar Stool Economics"

Δέκα συμμαθητές από το Γυμνάσιο ξαναβρέθηκαν μετά από 30 χρόνια και άρχισαν να κάνουν καθημερινή παρέα. Με διαφορετική οικονομική κατάσταση ο καθένας τους, αποφάσισαν να βρίσκονται στο καφενείο/ουζερί «Το Τηνιακό» όπου έπιναν τις μπυρίτσες τους και έκαναν καθημερινό λογαριασμό 100€.
Οι 10 φίλοι συμφώνησαν επίσης να πληρώνουν τον λογαριασμό με βάση την οικονομική κατάσταση του καθενός, γεγονός που όλοι θεώρησαν δίκαιο. Έτσι πλήρωναν τον λογαριασμό ως κάτωθι (όπως περίπου πληρώνουμε τους φόρους μας):
Όνομα Πληρώνει Εργασία Εισόδημα
1 Αρτέμιος ταμείο ανεργίας 5.000€
2 Βασίλειος ταμείο ανεργίας 5.000€
3 Γεώργιος ταμείο ανεργίας 5.000€
4 Δημήτριος ταμείο ανεργίας 5.000€
5 Ευστάθιος 1€ Part time ταμίας 10.000€
6 Ζαφείρης 2€ Τεχνικός Η/Υ 15.000€
7 Ηρόδοτος 8€ Δημόσιος υπάλληλος 25.000€
8 Θεοφάνης 12€ Δικηγόρος 40.000€
9 Ιγνάτιος 22€ Γιατρός 70.000€
10 Κωνσταντίνος 55€ Επιχειρηματίας 200.000€
ΣΥΝΟΛΟ 100€
Οι φίλοι μας, πλήρως ικανοποιημένοι με την συμφωνία, βρισκόταν καθημερινά για τις μπυρίτσες τους. Ο καφετζής, ο Δήμος, που απέκτησε ξαφνικά 10 νέους πελάτες, σαν επιχειρηματικό μυαλό που ήταν, και για να μην τους χάσει από πελάτες, τους λέει ένα Σαββατόβραδο: «Επειδή είσαστε οι καλύτεροι πελάτες μου, θα σας κάνω έκπτωση 20€ στον λογαριασμό σας! Έτσι από εδώ και στο εξής θα μου δίνετε 80€ για τις μπύρες σας αντί για 100€!».
Ξαφνικά οι 10 φίλοι μας απέκτησαν ένα πρόβλημα να λύσουν: τι ποσό θα πλήρωνε τώρα ο καθένας τους εάν συνέχιχαν να πληρώνουν τον λογαριασμό όπως πληρώνουμε τους φόρους μας; Πως θα μοίραζαν την μείωση των 20€ μεταξύ των;
Ο Αρτέμιος (1ος) είπε στους υπόλοιπους ότι λογικό θα ήταν οι τέσσερις πιο φτωχοί να συνεχίσουν να μην πληρώνουν τίποτε, και οι υπόλοιποι έξι να μοιραστούν την έκπτωση ισόποσα μεταξύ των. Δηλαδή ο καθένας από τους έξι να πληρώνει 3,33€ λιγότερα. Εάν γινόταν αυτό, ο Ευστάθιος (5ος), και ο Ζαφείρης (6ος), πίνοντας δωρεάν μπύρες, θα κέρδιζαν και χρήματα καθημερινά! Αυτή η ιδέα απορρίφτηκε πάραυτα από τους υπόλοιπους!
Έτσι οι δέκα (10) φίλοι μας ζήτησαν την βοήθεια του Δήμου του καφετζή που τους πρότεινε την παρακάτω λύση:
Όνομα Πλήρωνε Πληρώνει Διαφορά % μείωσης
1 Αρτέμιος
2 Βασίλειος
3 Γεώργιος
4 Δημήτριος
5 Ευστάθιος 1€ 1€ 100%
6 Ζαφείρης 2€ 1€ 1€ 50%
7 Ηρόδοτος 8€ 5€ 3€ 38%
8 Θεοφάνης 12€ 8€ 4€ 33%
9 Ιγνάτιος 22€ 18€ 4€ 18%
10 Κωνσταντίνος 55€ 48€ 7€ 13%
ΣΥΝΟΛΑ 100€ 80€
Και οι 10 φίλοι μας είχαν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι. Οι 4 πιο φτωχοί εξακολουθούν να πίνουν τις μπυρίτσες τους δωρεάν. Ο 5ος της παρέας (Ευστάθιος) δεν πληρώνει πλέον τίποτε. Οι 5 που θα συνεχίζουν να πληρώνουν τον λογαριασμό, τώρα πληρώνουν λιγότερα.
Όμως, όταν βρέθηκαν έξω από το καφενείο, άρχισαν να συγκρίνουν πόσο λιγότερο πλήρωνε ο καθένας και έτσι άρχισαν οι γκρίνιες…
• «Εγώ κέρδισα μόνο 1€ από την έκπτωση» είπε ο Ευστάθιος (5ος). «Αλλά ο Κωνσταντίνος κέρδισε 7€!»
• «Σωστά» είπε ο Ζαφείρης (6ος). «Και εγώ κέρδισα 1€ αλλά είναι αδικία που ο Κωνσταντίνος κέρδισε 700% περισσότερα!»
• «Αυτό είναι αλήθεια» είπε ο Ηρόδοτος (7ος). «Εγώ κέρδισα 3€ και αυτός 7€. Οι πιο πλούσιοι κερδίζουν τα πιο πολλά!» (Σ.Σ: ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΕΝΤΟΠΙΣΕΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ)
• Ταυτόχρονα σχεδόν οι 4 πρώτοι (Αρτέμιος, Βασίλειος, Γεώργιος και Δημήτριος) ούρλιαζαν: «ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ. Εμείς ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ. Το σύστημα εκμεταλλεύεται μονίμως τους φτωχούς!»
Οι εννιά φίλοι, όλοι δυσαρεστημένοι με τον Κωνσταντίνο που κέρδισε τα πιο πολλά, το περικύκλωσαν έξω από το καφενείο, τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο και τον άφησαν αναίσθητοστο πεζοδρόμιο της Λεωφ. Αλεξάνδρας…
Την επόμενη μέρα, την Κυριακή, όπως ήταν αναμενόμενο, ο δαρμένος της παρέας, ο Κωνσταντίνος, δεν εμφανίστηκε στο καφενείο. Οι υπόλοιποι εννιά έπιναν χαρούμενοι τις μπυρίτσες τους έχοντας ταυτόχρονα βγάλει και το άχτι τους με τον Κωνσταντίνο!
Η χαρά όμως τους κόπηκε απότομα όταν ήλθε η ώρα του λογαριασμού! Τότε ανακάλυψαν ότι τα χρήματα που είχαν όλοι μαζί πάνω τους ήταν μόλις 32€... Ούτε τον μισό λογαριασμό δεν μπορούσαν να πληρώσουν γιατί τους έλειπαν τα 48€ του Κωνσταντίνου…
Ο καφετζής αγανακτισμένος γιατί έχασε τα λεφτά του, τους έκοψε την έκπτωση.
Οι φίλοι δεν ξαναβρέθηκαν γιατί οι 4 πρώτοι δεν είχαν λεφτά για μπυρίτσες και ο τελευταίος που έβαζε και τα περισσότερα δεν του άρεσε και πολύ το γεγονός ότι οι άλλοι έπιναν με τα λεφτά του και τον έδερναν κιόλας.
Λοιπόν, φίλοι ,συνεργάτες, συγγενείς ,συνάδελφοι, εργαζόμενοι ,άνεργοι, συμφοιτητές και δημοσιογράφοι: Έτσι ακριβώς δουλεύει και το σύστημα πληρωμής των φόρων.
Οι πιο πλούσιοι πληρώνουν τα πιο πολλά. Όταν όμως γίνεται μείωση φόρων, αυτοί που πλήρωναν τους υψηλότερους φόρους κερδίζουν τα πιο πολλά από την μείωση!
Εάν τους φορολογείς περισσότερο από τους άλλους και τους επιτίθεσαι επειδή έχουν την ευχέρεια που εσύ εκμεταλλεύεσαι, μπορεί να μην ξαναεμφανιστούν ποτέ στο «καφενείο».
Στη πραγματικότητα, μπορεί να αρχίσουν να πίνουν μπύρες σε άλλα «καφενεία», εκτός της χώρας πιθανόν, όπου η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο φιλική και πιθανώς οι μπύρες να κοστίζουν λιγότερο!!!
Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!
Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!
Υ.Σ. Αυτό το άρθρο, είναι παράφραση ενός ("Bar Stool Economics" ) που έγραψε ο David Kamerschen, Ph.D., Professor of Economics, University of Georgia.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Αιγαίο. Το κλειδί για μια δίκαιη λύση

Το κλειδί για μια δίκαιη λύση
ΑΛΕΞΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ | Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011


Η ελληνοτουρκική διένεξη του Αιγαίου ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1973. Εκτοτε έχουν γίνει δύο προσπάθειες επίλυσης, το 1976-1981 και το 2002-3. Οι συνομιλίες αυτές δεν ολοκλήρωσαν το έργο τους και στις δύο περιπτώσεις λόγω αλλαγής κυβέρνησης στην Ελλάδα.

Η επίλυση των έξι βασικών διαφορών του Αιγαίου (υφαλοκρηπίδα, αιγιαλίτιδα ζώνη, ελληνικός εναέριος χώρος, αποστρατικοποίηση, Ιμια και εναέρια κυκλοφορία- FΙR) είναι δυνατή χωρίς μεγάλους συμβιβασμούς, δηλαδή η επίτευξη μιας λύσης λογικής, δίκαιης και «θετικού αθροίσματος», χωρίς νικητές και ηττημένους. Ομως τι φταίει και η λύση δεν έχει ακόμη βρεθεί; Τα κύρια μεγάλα προβλήματα είναι τρία: (α) ο φόβος του εσωτερικού κόστους, (β) οι εξωπραγματικές προσδοκίες των εκατέρωθεν κοινών που αγνοούν το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, και, το κυριότερο, (γ) οι εκατέρωθεν αντιλήψεις και φόβοι για τις προθέσεις της άλλης πλευράς (και ας είναι στρεβλές οι αντιλήψεις αυτές): από τη μία, ο φόβος ότι η Τουρκία θέλει το μισό Αιγαίο (σε σχέση με τη θάλασσα και τον εναέριο χώρο) με τελικό σκοπό να «αρπάξει» ελληνικά νησιά και, από την άλλη, ο φόβος ότι η Ελλάδα θέλει να καταστήσει το Αιγαίο «ελληνική λίμνη» και να φιμώσει την Τουρκία, πετώντας την εκτός Αιγαίου.

Ας επανέλθουμε όμως στις συνομιλίες. Οι νέες συνομιλίες για το Αιγαίο που ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2010 δεν έχουν παρά να πάρουν το νήμα από τις δύο προηγούμενες στις οποίες είχε σημειωθεί πρόοδος και μερική σύγκλιση απόψεων.

Από τις συνομιλίες του 1976-1981 συνάγονται 10 κατευθυντήριες γραμμές, στη λογική, θα έλεγα, ενός «μεγάλου πακέτου επίλυσης»:


Σκάφος του Λιμενικού περιπολεί στο Αιγαίο απέναντι από τις τουρικές ακτές 1. Το Αιγαίο δεν αποτελεί «ελληνική λίμνη».

2. Η επίλυση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας με συνομιλίες και από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔ).

3. Στόχος της επίλυσης σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα η ανεύρεση μιας δίκαιης λύσης.

4. Η τουρκική υφαλοκρηπίδα δεν θα πρέπει να περικυκλώνει ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

5. Η ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν θα πρέπει να κλείνει τις υπάρχουσες τέσσερις εξόδους της Τουρκίας στην ανοικτή θάλασσα του Αιγαίου.

6. Η Ελλάδα δεν θα επεκτείνει μονομερώς την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 10 ή 12 μίλια (αφού άλλωστε δεν είναι μόνη της στο Αιγαίο και δεν πλέουν μόνο ελληνικά πλοία στη θάλασσα αυτή).

7. Ο εναρμονισμός του ελληνικού εναέριου χώρου με την αιγιαλίτιδα ζώνη, όπως συμβαίνει με όλες ανεξαιρέτως τις άλλες παράκτιες χώρες στον κόσμο.

8. Ο μη περιορισμός της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας (της ανοικτής θάλασσας) στο Αιγαίο, το οποίο αποτελεί σημαντικότατο διεθνή κόμβο για τη ναυσιπλοΐα.

9. Η επίλυση του ζητήματος της αποστρατικοποίησης των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου στη βάση της αίσθησης ασφάλειας των δύο χωρών. 10. Η αποφυγή δημιουργίας εκατέρωθεν αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ).

Οι δεύτερες συνομιλίες (γνωστές ως «διερευνητικές επαφές») ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2002 σε συνέχεια της Απόφασης της ΕΕ στο Ελσίνκι (Δεκέμβριος 1999). Η Τουρκία έγινε υποψήφια χώρα της ΕΕ, υπό τον όρο- κατόπιν ελληνικής απαίτησης- ότι θα επιλύονταν τα θέματα του Αιγαίου. Αν αυτό δεν καθίστατο δυνατό σε μια διαδικασία διαπραγματεύσεων ως τον Δεκέμβριο του 2004, τα ζητήματα του Αιγαίου θα παραπέμπονταν προς επίλυση στο ΔΔ. Ουσιαστικές συνομιλίες έλαβαν χώρα το 2002-3. Στη συνέχεια η νέα κυβέρνηση Καραμανλή εγκατέλειψε το ορόσημο του Δεκεμβρίου του 2004 και έσερνε τα πόδια της στις διερευνητικές επαφές (που συνεχίζονταν) και ήταν ακόμη και εναντίον της προσφυγής στη Χάγη (σχολή Μολυβιάτη)!

Στις συνομιλίες του 2002-3 υπήρξε σύγκλιση σε τρία σημεία, εν είδει «μικρού πακέτου επίλυσης»: (1) παραπομπή του θέματος της υφαλοκρηπίδας στο ΔΔ, (2) μερική επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης πέρα από τα 6 μίλια για την ελληνική ηπειρωτική χώρα και για τα νησιά που βρίσκονται πλησίον της Ελλάδας και (3) εναρμόνιση του ελληνικού εναερίου χώρου με την αιγιαλίτιδα ζώνη που θα έχει συμφωνηθεί. Καταλήγοντας, το κλειδί για την επίλυση της χρονίζουσας διένεξης του Αιγαίου είναι (α) η αποδοχή από την Ελλάδα ότι το Αιγαίο δεν είναικαι δεν μπορεί ποτέ να γίνει- «ελληνική θάλασσα» (αφού η Ελλάδα δεν είναι η μόνη παράκτια χώρα) και (β) η αποδοχή από την Τουρκία ότι η Ελλάδα έχει περισσότερα ερείσματα στο Αιγαίο (λόγω των εκατοντάδων ελληνικών νησιών) και ότι ως εκ τούτου είναι αδιανόητος ο διαμοιρασμός του Αιγαίου στα δύο ως προς την υφαλοκρηπίδα ή την εναέρια κυκλοφορία (FΙR).

Ο κ. Αλέξης Ηρακλείδης είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και επίλυσης συγκρούσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του για το Αιγαίο έχει τίτλο «Τhe Greek-Τurkish Conflict in the Αegean: Ιmagined Εnemies» (Ρalgrave Μacmillan, 2010).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=378485&ct=114&dt=16/01/2011#ixzz1BCnYHaAa

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Μορφές του Παγκοσμιοποιημένου Καπιταλισμού

Dino Koutsolioutsos

Μέσα σε μία γενιά (τα τελευταία 30 χρόνια) ο καπιταλισμός λειτουργεί με τρεις διαφορετικές μορφές, τρία ξέχωρα συστήματα, που δημιούργησε η γέννηση και η επικράτηση του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου.

Η επικράτηση του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, έγινε αισθητή από τη δεκαετία του ΄70 και κυρίως του ΄80, όταν άρχισε και εξαπλώθηκε η κατάργηση των κρατικών περιορισμών στη μετακίνηση χρήματος διεθνώς , επέτρεψε στα μεγάλα επιχειρηματικά και τραπεζικά κεφάλαια να απελευθερωθούν από τις εθνικές τους ταυτότητες, ή «φυλακές», και να επωφεληθούν των κερδοσκοπικών ευκαιριών σε διεθνή κλίμακα.

Αυτή η ριζική αλλαγή στην παγκόσμια οικονομία είχε τουλάχιστον δύο βασικές συνέπειες. Το κεφάλαιο έχασε τον ιστορικά εθνικό του χαρακτήρα, και ένεκα τούτου την υποταγή του, η την αφοσίωση του, αν προτιμάτε, στις εθνικές προτεραιότητες του οποιουδήποτε κράτους. Η δεύτερη συνέπεια ήταν ότι το κεφάλαιο, μεταφέροντας ένα σημαντικό μέρος της δραστηριότητας του σε κράτη του πλανήτη πού παρουσίαζαν τις καλύτερες ευκαιρίες κέρδους, στην ουσία μετέφερε σημαντικό πλούτο από τα οικονομικά προηγμένα κράτη στις πιο καθυστερημένες οικονομίες.

Στην Ευρώπη υπάρχει ακόμα μία σχετική ισορροπία, τουλάχιστον φαινομενικά, μεταξύ τριών κυρίων δυνάμεων του καπιταλισμού, το κεφάλαιο (επιχειρηματικό και τραπεζικό), την πολιτική εξουσία, και τους ψηφοφόρους (πολίτες και εργαζόμενους). Έτσι, μπορούμε να ακούμε για διαφωνίες μεταξύ ενός πολιτικού, (του Σαρκοζί), και ενός τραπεζικού, (του Τρισέ), ως προς την συμμετοχή, ἠ όχι, ιδιωτικών τραπεζών σε τυχόν διασώσεις υπερχρεωμένων κρατών, με τον πολιτικό Σαρκοζί να λέει στον τραπεζικό Τρισέ, «εσείς μιλάτε με τραπεζίτες, ενώ εγώ μιλώ με ψηφοφόρους». Η Μέρκελ, παραδείγματος χάριν, βρισκόταν όλο το περασμένο έτος, σε ιδιαίτερη σύγχιση στην προσπάθεια της να χαράξει και να επιβάλει μία πολιτική που θα ικανοποιούσε ταυτόχρονα τις αντικρουόμενες επιθυμίες των γερμανών ψηφοφόρων, του γερμανικού κεφαλαίου, και των γερμανών πολιτικών.

Στις ΗΠΑ, το επιχειρηματικό και το τραπεζικό κεφάλαιο κατόρθωσαν να εξαγοράσουν βασικά την πολιτική εξουσία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ιστορικά η επικράτηση του αμερικανικού κεφαλαίου στην αμερικανική πολιτική σκηνή ξεκίνησε την μεταπολεμική εποχή, με την εξάπλωση του Στρατιωτικού-Βιομηχανικού Συμπλέγματος, το οποίο επεσήμανε και βάπτισε, στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του, ο πρόεδρος Άιζενχάουερ, ο οποίος είχε διατελέσει Αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το αμερικανικό σύστημα βουλευτικών και προεδρικών εκλογών αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα για την αποτελεσματική οικονομική εξάρτηση των πολιτικών από το κεφάλαιο. Η προεκλογική προεδρική εκστρατεία στις ΗΠΑ διαρκεί, κυριολεκτικά, δύο ολόκληρα χρόνια, (και επαναλαμβάνεται κάθε δύο χρόνια), κατά την διάρκεια της οποίας δισεκατομμύρια δολάρια ξοδεύονται από τα δύο κόμματα, το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό, σε ατελείωτες διαφημίσεις. Υποτίθεται, για να βοηθήσουν τους ψηφοφόρους να αποφασίσουν ποιόν προτιμούν για πρόεδρό τους. Φυσικά, τα απίθανα έξοδα αυτών των προεκλογικών διαμαχών, πληρώνονται κατ΄ εξοχήν από διάφορες κεφαλαιοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες φροντίζουν να δίνουν άφθονη χρηματική βοήθεια και στα δύο κόμματα, και στους δύο προεδρικούς αντιπάλους, έτσι ώστε, οι πολιτικοί, όταν φτάσουν στην εξουσία να είναι πλήρως οικονομικά εξαρτημένοι από το κεφάλαιο.

Τα μεγαλὐτερα ΜΜΕ, επίσης, έχουν προ πολλού συρρικνωθεί και βρίσκονται υπό την επιρροή ελαχίστων αλλά τεραστίων κεφαλαιοκρατικών δυνάμεων, που φροντίζουν να συντηρούν το αμερικανικό κοινό σε μία κατάσταση φαινομενικής, η μάλλον, εικονικής ενημέρωσης, περί την πολιτική πραγματικότητα, για την οποία ο πολίτης έχει προ πολλού πάψει να ενδιαφέρεται.

Στην Κίνα, η πολιτική εξουσία κρατάει, έως σήμερα, γερά τα ηνία της χώρας, συνδυάζοντας με μία θαυμαστή επιδεξιότητα, την απολυταρχική ιδεολογία του πρώην κομμουνιστικού καθεστώτος του Μάο, με έναν εξαιρετικά δραστήριο καπιταλισμό, ο οποίος εκμεταλλεύεται την φοβερή φτώχια τού τεράστιου κινεζικού πληθυσμού γιά να παράγει και να πλημμυρίζει την υφήλιο με εξαγωγικά προϊόντα υψηλής ανταγωνιστικότητας. Ταυτοχρόνως όμως, σιγά αλλά σταθερά, ανεβάζει μεγάλα στρώματα του ίδιου εργατικού πληθυσμού, πάνω από την απελπιστική κακομοιριά.

Η Ρωσία, μετά την πτώση της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης, πέρασε, θα μπορούσε κανείς να πει, μία περίοδο οικονομικής και πολιτικής αστάθειας. Με την έξοδο του Γκορμπατσόφ από την πολιτική εξουσία, η χώρα μπήκε σε φάση «υπερ-καπιταλισμού», η οποία από μερικούς σχολιαστές παρομοιάστηκε με το Wild Far West, στη διάρκεια της οποίας, και υπό την ηγεσία του (αλκοολικού) Γέλτσιν, η οικονομία της μετατράπηκε εν ριπή οφθαλμού, σε έναν ανεξέλεγκτο, ολιγαρχικό καπιταλισμό, υπό την πολιτική και οικονομική επιρροή της Αμερικής. Η κατάσταση άλλαξε ριζικά με την επιβολή του Πούτιν και της σχετικώς απολυταρχικής ηγεσίας που επέβαλε ξανά στην χώρα, έτσι, που θα μπορούσε κανείς να παρομοιάσει το σημερινό καθεστώς της οικονομίας στην Ρωσία, πιο πολύ με το καθεστώς στην Κίνα, παρά με τον καπιταλισμό στις ΗΠΑ ή στην Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πολιτική εξουσία των ΗΠΑ, που, όπως είπαμε, καθορίζεται από το αμερικανικό, παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, επανειλημμένα έχει, τα τελευταία χρόνια, εκφράσει την δυσαρέσκειά της για την απολυταρχική πρακτική του Πούτιν.

Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, να διαπιστώσει κανείς, την χαμαιλεοντική ικανότητα του διεθνούς καπιταλισμού, την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, μετά Χριστόν.

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

Lessons of Internet Marketing From FreshDirect

Lessons of Internet Marketing From FreshDirect

By RICK BRADDOCK | Special to THE WALL STREET JOURNAL

During the current recession, companies are moving to the Internet at an accelerating rate, driven in part by the high fixed costs of offline distribution channels. As a result, ecommerce sales have steadily outperformed offline sales for several years now, and this pace should accelerate.
About the Author

Rick Braddock is the Chairman and CEO of FreshDirect. This essay is adapted from a lecture he gave at Pace University on May 8, 2009.

The company that epitomizes this Internet trend is Amazon.com Inc., which enjoyed its best holiday season in nine years in 2008, while traditional retailers were melting down. Amazon accomplished this mainly through two innovative strategies: 1.) by taking advantage of its virtual operating model; and 2.) by generating and using customer information more effectively than any of its traditional, offline retail competitors. Amazon's growth continued in the first quarter -- up 18% versus year-ago. And it's not just books and music, by the way, more than 40% of their sales are now in the "department store" categories they added after inception.
[Braddock]

Richard Braddock

Today, many retailers are moving to the Internet hoping to emulate Amazon; they view this as an easy transition where they can pick up 'free sales' while saving on current infrastructure costs. But they are often unaware that the journey to the Internet is actually profound and challenging. At FreshDirect Inc., an Internet-based grocery delivery service in New York, we have learned that online customers are holding us to a higher standard. And if these customers can't get what they want, they can just as easily go to other online destinations.

At FreshDirect, our core mission is to change our customers' lives by giving them a superior on-line shopping experience. Our 'secret sauce' is our customer database, and the company's growing ability to use it to enhance our customers' experience. For as long as people have shopped with FreshDirect (which has been operating more than five years in the New York metro areas and is achieving real growth even today), the company knows the details of each time a customer has shopped on the site, every unit bought during those visits, and all service interactions. The company also knows exactly who its customers are when they enter the online store for a new shopping visit -- a loyal customer, a new customer, or a lapsed customer who has been away for awhile and needs to be welcomed back.

When you know your customer so well, you have the opportunity to change your whole managerial approach and really make the customer the king in your plans. This leads to what I call managing with intense customer focus.

At FreshDirect, the core of this intensity starts with daily focus. Each day our senior team starts with a formatted review of our immediate business -- yesterday, today, and tomorrow. Each manager uses customer-focused metrics to explain what is going right or wrong versus expectation and what we are doing about it. Shortfalls are addressed and successes are celebrated.

We bring additional customer focus by running about 140 customer surveys a year. We survey weekly, checking key metrics and items of topical importance like the economy or competition, and monthly on deeper topics such as product and service. We also analyze customers' verbatim survey responses to allow us to truly understand where customers have problems we can solve. For most businesses, this type of information is on the periphery of their operations. For us, it is at the center. With technology advances and proven analytical methods, there is no good reason not to use these techniques to get closer to the customer.
Digits

Let me give you a couple of examples of how we have used surveys to improve our business:

* Packaging: Our customers rate our excess packaging as our most negative feature. I get some satisfaction seeing the broken down boxes as I walk around Manhattan, but our customers have told us loud and clear that this is a negative. Our excess packaging, however, is a result of a rather complex production process and it has been quite an effort to address this issue. But, given our customer focus, we knew we had to. We reworked our whole production process and are now reducing by 1.5 million boxes off a base of about 9 million annually. By the way, we know how this impacts every individual customer so we'll be able to communicate the improvement to each of them for every affected order. Of course, this saves us quite a bit of money, too -- service improvements usually do.
* Produce: One of the key issues that customers tell us impedes their usage of FreshDirect is their inability to "squeeze the product". Or, in other words, to see what they shop for. So, again with major effort, we re-did our whole produce production flow (from buying to inventory management to fulfillment) and we now rate all our produce, daily, through a star system which appears on the site. More than 60% of our customers say they now use this service to guide their produce decisions.
* Favorites: We have in our database each customer's entire history with us. We have an ability to database manage all this as the customer completes a visit and brings up on the cart page a few selected items, which are items the customer bought frequently in the past but not on this visit. We have only had this up for a couple of months and, already, 20% of our customers use it and they buy two more items, which is a 10% increase in their average order size. Our revenue generated is well above expectation.
* Cross-selling: We also have what we call YMAL -- You Might Also Like -- otherwise known as cross-selling -- where we suggest various items customers might like to order to accompany an item in their cart. We have historically made suggestions based on our judgment of what items might be appropriately presented, but more recently we have used our database to suggests 6 items that customers have purchased alongside the featured item -- such as steak with steak sauce and potatoes. This feature, in addition to favorites, already contributes 5% of our total revenue.

All of these are examples of using our rich customer data, real-time, to enhance customer experience. Through this and similar steps, we have driven, year-to-year, the percent of our business done by loyal customers from approximately 25% to, last week, 59% of our total sales. The result of this is a happier customer and, obviously, more revenue for us. After all, it is cheaper and more effective to make current customers more loyal than to spend money attracting new customers. We are profitable and finished the first quarter with a year-to-year growth rate of 15% in what is obviously a particularly difficult economic environment.

But, of course, we can do better -- and we will. I believe real Internet marketing is still in its infancy. Too much attention has been given to digital advertising, and not enough to the creation of loyal customer relationships, which are especially valuable in the "one-click" purchasing environment. The focus on digital advertising has led to a proliferation of clicks and visitors (and declining conversion rates to boot), but has failed to capture the transformative power of the Internet. The true power of Internet marketing is the ability to interact to develop superior customer knowledge and real-time rhythm to significantly build one's business.

Read more: http://online.wsj.com/article/SB124205175154206817.html#ixzz1ALiipHh2

FreshDirect

FreshDirect


FreshDirect is an online grocer that delivers to residences and offices in the New York City metropolitan area. FreshDirect also offers next-day delivery to most of Manhattan and parts of Brooklyn, Queens, The Bronx, Staten Island, Nassau County, Westchester County, Fairfield County, Hoboken, New Jersey and Jersey City, New Jersey. The company was founded by Joe Fedele and Jason Ackerman, a former investment banker who specialized in the grocery industry. FreshDirect custom-prepares groceries and meals for its customers, a manufacturing practice called Just In Time that reduces waste and improves quality and freshness.

Introduced to the New York market in 2002, FreshDirect grew popular for its convenience, fresh food and lower prices than many Manhattan supermarkets.[1] FreshDirect is popular for its distribution of organic food and locally grown items, as well as items that consumers see in supermarkets daily. FreshDirect also delivers numerous Kosher foods and is recognized by the Marine Stewardship Council as a certified sustainable seafood vendor.[2]
Contents
[hide]

* 1 Operations
* 2 Controversy over unionization vote
* 3 See also
* 4 References
* 5 External links

[edit] Operations

FreshDirect uses SAP AG software to process thousands of orders placed on its website every night. Orders are dispatched to the kitchen, bakery, deli as well as fresh storage rooms, produce ripening rooms and production areas within the company's refrigerated facility. All order components are custom-cut, packaged, weighed and priced. In the case of dry goods or frozen foods, items are picked from storage before being placed inside bins that travel along conveyors to the sorting area. There, products in a customer's order are scanned and gathered in corrugated fiberboard boxes. The boxes are labeled, recorded and loaded into refrigerated delivery trucks.

FreshDirect is based in a 300,000-square-foot (28,000 m2) building in Long Island City and is one of the largest employers in the area. Though the website and plant processes were in development for several years before its public launch, the company made its first deliveries to Roosevelt Island on July 11, 2002. FreshDirect has since expanded service to Manhattan, Brooklyn, Queens, the The Bronx and parts of Nassau County, Westchester County and New Jersey. The company now has almost 2,000 employees, 250,000 customers, and has delivered more than 6,000,000 orders.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ

1. ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ
ΨΩΝΙΖΟΝΤΑΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ...ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Αν βαριέστε να τρέχετε στις αγορές και να ψάχνετε τα καλύτερα και φθηνότερα, μπορείτε να το κάνετε με ένα κλικ. Τα online καταστήματα ή οι παραγωγοί που διαθέτουν τα προϊόντα ηλεκτρονικά αυξάνονται και δίνουν την ευκαιρία για εύκολες αλλά αξιόπιστες -αν ψάξετε σωστά- αγορές


Από την Κρήτη με αγάπη

www.biobox.wikidot.com

Εδώ και 2 χρόνια ο Κώστας Κρεμμύδας, τεχνολόγος γεωπόνος και βιοκαλλεργητής, εφαρμόζει το λεγόμενο box scheme, έναν εναλλακτικό τρόπο εμπορίας βιολογικών προϊόντων τον οποίο γνώρισε στη Βρετανία, όπου έκανε μεταπτυχιακό στη βιολογική γεωργία: οι πελάτες παραγγέλνουν μέσω Ιντερνετ τα οπωροκηπευτικά της εβδομάδας και παραλαμβάνουν το κιβώτιο στο σπίτι.

Το διαδικτυακό μανάβικο biobox καλύπτει το νομό Αττικής και την επαρχία Κισσάμου στα Χανιά. Ο Κώστας Κρεμμύδας παράγει τα κηπευτικά του σε 4 στρέμματα υπαίθριας και άλλα 4 θερμοκηπιακής καλλιέργειας και συνεργάζεται σταθερά και με ένα δίκτυο 10 παραγωγών για μεγαλύτερη ποικιλία προϊόντων. Οι εγγεγραμμένοι χρήστες λαμβάνουν ένα mail με τα διαθέσιμα προϊόντα της εβδομάδας και υποβάλλουν ηλεκτρονικά την παραγγελία τους. Οι παραδόσεις κατ' οίκον γίνονται 4 φορές την εβδομάδα σε σταθερή ημέρα για την κάθε περιοχή και κυρίως απογευματινές ώρες (μετά τις 15.00-16.00). Το εβδομαδιαίο mail περιλαμβάνει κι ένα ενημερωτικό σημείωμα, που π.χ. εξηγεί γιατί το τάδε προϊόν είναι ακριβότερο ή παρουσιάζει έλλειψη, συστήνει τους συνεργαζόμενους παραγωγούς, περιγράφει τεχνικές καλλιέργειας και μυεί τον πελάτη στα μυστικά του βιολογικού μποστανιού.

«Το πρώτο μου μέλημα είναι να πουλάω φρεσκάδα και ο κόσμος το εκτιμά όσο τίποτα άλλο», λέει ο κ. Κρεμμύδας. «Τα προϊόντα κόβονται από το δέντρο ή το χωράφι μετά την παραγγελία, ακόμη και το ίδιο πρωί. Οσο μπορώ, προσπαθώ να έχω πάντα λίγο απ' όλα».

* Η ελάχιστη παραγγελία είναι 25 ευρώ. Για να λάβετε το ενημερωτικό mail της biobox με τα διαθέσιμα προϊόντα και τη φόρμα παραγγελίας, στείλτε e-mail στο biobox.gr@gmail.com ή τηλεφωνήστε στο 6936-873.007.

Νέα παιδιά στην ηλεκτρονική... πιάτσα

www.natour.gr

Τα πρωινά εργάζεται σε φαρμακευτική εταιρεία, τα απογεύματα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: κρατάει τα ηνία της δικής του δουλειάς, του ηλεκτρονικού καταστήματος βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων. Ως καταναλωτές, ο Παναγιώτης Σιδέρης και η γυναίκα του Μάρω αγόραζαν, στο μέτρο που τους επέτρεπαν τα οικονομικά τους, βιολογικά προϊόντα. Οταν εκείνη έμεινε έγκυος, έγινε πιο συστηματικό, ώσπου τον περασμένο Ιούνιο ήρθε για να μείνει η ιδέα του e-shop.

«Δεν με ενδιαφέρει να μπει ο άλλος, να ψωνίσει 2 - 3 πράγματα και να φύγει. Θέλω ο πελάτης του Natour να έχει πιο σφαιρική άποψη για τα πράγματα, να του λύσω απορίες, να είναι ένας ενημερωμένος βιοκαταναλωτής». Γι' αυτό, το site περιλαμβάνει και πληροφορίες για την ανακύκλωση και τους πιστοποιητικούς οργανισμούς, καθώς και ένα blog στο οποίο «ανεβαίνουν» τακτικά άρθρα για διατροφικά θέματα. Από τις ηλεκτρονικές προθήκες του Natour διατίθενται συνολικά 190 κωδικοί που καλύπτουν ευρεία γκάμα τυποποιημένων ειδών: μαρμελάδες, μέλι, ζάχαρη, όσπρια, αλεύρι, κρασί, ρύζι, σάλτσες, λάδι, ελιές, χυμοί φρούτων, γρανίτες και φυσικά συμπληρώματα διατροφής, καθώς και λικέρ, αποξηραμένα φύλλα, γλυκό κουταλιού και άλλα βιολογικά προϊόντα blueberries του συνεταιρισμού «Βιοδράμα».

Για μια πρώτη γνωριμία με το κατάστημα ο Παναγιώτης προτείνει το ελαιόλαδο, τις ελιές, τα αμπελόφυλλα και τις σταφίδες Δήμα από την Κορινθία, τα ζυμαρικά Montebello και την πραλίνα φουντουκιού Rigoni di Asiago. Σύντομα, δεν θα υπάρχουν μόνο εδώδιμα προϊόντα, αλλά και καλτσάκια από βιολογικό βαμβάκι, ξύλινα οικολογικά παιχνίδια και μια «έξυπνη» συσκευή που βοηθά στην απορρόφηση των δυσάρεστων οικιακών οσμών.

* Στις παραγγελίες άνω των 50 ευρώ για την Αττική και άνω των 100 για την υπόλοιπη Ελλάδα, η μεταφορά είναι δωρεάν.

e-χασάπικο

www.eviotopoi.gr

Δεν είναι ακριβώς online κατάστημα, αλλά μια μπουτίκ κρεάτων με το δικό της βιολογικό αγρόκτημα στην Κήρινθο της Βόρειας Εύβοιας, που εκτελεί παραδόσεις κατ' οίκον. Λόγω της μικρής παραγωγής, οι πελάτες τηλεφωνούν και ρωτούν τι κρέας υπάρχει και προχωρούν στην παραγγελία τους που φτάνει αυθημερόν στην Αττική με το ειδικό φορτηγό-ψυγείο του κρεοπωλείου. Παράλληλα, το κατάστημα διατηρεί βάση δεδομένων των πελατών, «θυμάται» τις προτιμήσεις τους και επικοινωνεί μαζί τους όταν παραλαμβάνει κομμάτια που τους ενδιαφέρουν.

Ολα ξεκίνησαν το 2000, όταν ο επιχειρηματίας Μηνάς Χάλαρης έστησε μια μικρή φάρμα με οικόσιτα ζώα στην Εύβοια για οικογενειακή κατανάλωση. Εξι χρόνια αργότερα, εγκαινίασε τη λειτουργία του το ομώνυμο κατάστημα στην οδό Αγγελοπούλου 4 στο Ν. Ψυχικό, ενώ τα κτηνοτροφικά προϊόντα παραγωγής των Ευβιότοπων (μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο, αρνί, κατσίκι, ζυγούρι, προβατίνα) πιστοποιήθηκαν από την ΒΙΟΗELLAS. Το νωπό κρέας βρίσκεται την επομένη της σφαγής στο κρεοπωλείο, όπου σιτεύει προτού διατεθεί στον καταναλωτή. Ωστόσο, οι ποσότητες είναι συγκεκριμένες, καθώς φτάνει ολόκληρο το σφάγιο. Αν π.χ. κάποιος θέλει 20 μπριζόλες, είναι πιθανό να μην υπάρχουν.

* Στον ιστότοπο www.eviotopoi.gr θα βρείτε αναλυτικό τιμοκατάλογο των προϊόντων του κρεοπωλείου. Για παραγγελίες, Τ/210-67.77.173.

ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ, ΡΟΥΧΑ & ΜΩΡΟΥΔΙΑΚΑ

www.ecofamily.gr Υφασμάτινες πάνες και οικολογικά προϊόντα για μωρά, ρούχα από βιολογικό βαμβάκι, βιολογικά καλλυντικά, σχολικά είδη από ανακυκλωμένα υλικά κ.ά. Για παραγγελίες άνω των 50 ευρώ στην Αττική και άνω των 70 στην επαρχία δεν χρεώνονται έξοδα αποστολής (4 ευρώ). Πληρωμή με πιστωτική κάρτα ή κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό ή αντικαταβολή με επιβάρυνση 3 ευρώ.

www.simplygreen.gr Βιολογικά και φυτικά καλλυντικά, οικολογικά καθαριστικά και απορρυπαντικά, ρούχα για μαμάδες και μωρά, είδη γυναικείας υγιεινής μέχρι βιοδιασπώμενα μπολ για κατοικίδια. Τρόποι πληρωμής: πιστωτική κάρτα, κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό και αντικαταβολή (επιβάρυνση 4,6 ευρώ).

Για παραγγελίες άνω των 60 ευρώ στην Αττική δεν χρεώνονται έξοδα αποστολής (3,90 ευρώ). Τα έξοδα αποστολής για παράδοση στην επαρχία ανέρχονται στα 5 ευρώ.

www.organic-shop.gr Βιολογικά καλλυντικά, ανθοϊάματα και ανθόνερα, προϊόντα μακιγιάζ, προϊόντα αλόης, είδη προσωπικής υγιεινής από βιολογικό βαμβάκι κ.ά. Οι παραγγελίες γίνονται είτε τηλεφωνικά στο 801 11 88488 (αστική χρέωση) είτε με mail στο sales@mediserv.gr. Τρόποι πληρωμής: με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό και με αντικαταβολή. Για αγορές άνω των 60 ευρώ δεν χρεώνεται το κόστος αντικαταβολής (8 ευρώ).

www.babynatural.gr Ξύλινα και οικολογικά παιχνίδια, προϊόντα ρουχισμού και αξεσουάρ από φυσικά υλικά και υφάσματα από βιολογικές καλλιέργειες για βρέφη, παιδιά και μαμάδες. Τρόποι πληρωμής: πιστωτική κάρτα, κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό και αντικαταβολή (για παραγγελίες έως 75 ευρώ το κόστος αντικαταβολής είναι 6,90 ευρώ και για άνω των 75 ευρώ είναι 4,90 ευρώ).

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΗΠΟ

www.biosporos.com Βιολογικοί σπόροι ποικιλιών, εντομοπαγίδες, οργανικά λιπάσματα, μικρά εργαλεία και βιβλία κηπουρικής.

www.biokipos.gr Βιολογικοί σπόροι λαχανικών, φρούτων, αρωματικών και διακοσμητικών φυτών, οργανικά λιπάσματα και βιβλία.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

www.bioshop.gr Το e-shop του καταστήματος Θησαυρός Υγείας.

www.kannabishop.com Το e-shop του ομώνυμου καταστήματος ειδών ρουχισμού και αξεσουάρ από κάνναβη και βιολογικό βαμβάκι.

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Flutterbuck

Flutterbuck is a new network marketing opportunity for those interested in participating in the new exploding trend of Group Buying Platforms. This is becoming one of the fastest growing industries online today and now they offer it with a MLM business attached. Here is my honest review.

There are many discount membership MLM opportunities online these days. Many of the discounted items are offered by National or Worldwide chains. This is a little different because it focuses more on the local area. The unique aspect of this program is that the Deal/discount is only offered if enough members agree to purchase at the discounted price.

Other than enjoying the discounts the company offers their members will receive the standard replicated website and back office to promote their business. They believe the company is destined for success due to the following:

- 1st of its kind in this industry.
- 90% of the members will actually buy the products.
- Most wealth will be created for the distributors.
- They offer heavily discounted products
- Believe they can be the fastest MLM to a billion in sales.

FB has 4 membership levels to buy in at:

- $ 0.00: Affiliate
- $ 49.50: Pro Affiliate
- $247.00: Agent+
- $497.00: Pro Agent

The higher you buy in at the higher you qualify in the uni-level compensation structure. Pro Agents will earn up to 11% of all of their groups purchasing volume and receive a fast start bonus for referring a new member. Basically, members earn income based on how much their down line participates in the deals offered by the company. There will be a few millionaires created with this business.

This is a legitimate opportunity. The fact that folks can save on local and National chain stores products is an added incentive. The name of the game will still be recruiting and like most MLM companies, this one falls a little short on assisting in driving the needed targeted traffic for success.

If you are looking to make this a true business opportunity, then I suggest investing in a comprehensive internet marketing training program. Not only will it assist you with FB, but in any business you choose to participate in the future.

Chris is a husband and father of 2 that transitioned from the corporate world to earn a full time income online. He now spends his time helping others to attain the same level of freedom. If you are interested to learn how you can earn 5 figures per month from home in your spare time check out Ultimate Wealth

Article Source: http://EzineArticles.com/?expert=Chris_Toeller