Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

18 Δεκ. 09 .Γκάζι

Παρασκευή.Μια καλή πάντα ημέρα αφού ακολουθεί Σαββατοκύριακο.
Εχω αγχωθεί πολύ με τα δημόσια οικονομικά. Μπάχαλο η πατρίδα και εισπράτουμε σφαλιάρες από παντού. Υποβαθμίσεις,απαξιωτικές δηλώσεις Ευρωπαίων,σφίξιμο στην αγορά,απίστευτη φοροδιαφυγή , απίστευτη σπατάλη στο δημόσιο και πολύ μα πολύ λαϊκισμός από τους πολιτικούς μας. Νομίζω ότι αυτό είναι και το μεγαλύτερο κακό.
Λοίπουν πολύ οι υπεύθυνες φωνές. Ελλειμα ηγεσίας τραγικό.
Αν ήμουν εικοσάρης θα έφευγα από την χώρα.
Ας την αγαπώ τόσο πολύ. Δεν αντέχω αυτή την κατάσταση.
Τώρα σκέφτομαι τα παιδιά μου και αναπροσαρμόζω τα πλάνα μου κατεβάζοντας τον πύχη για νέες δουλιές ,αποφεύγοντας τα ρίσκα και μαχαιρώνοντας αυτό που αγαπώ περισσότερο σ όλη μου την ζωή. Την δημιουργία.
Για να συνέλθω από την μαυρίλα ,το γύρισα στην εργασιοθεραπία. Δούλεψα την χωροθέτηση του μεγάλου φωτοβολταϊκού μαζί με τους μηχανικούς μου.
Δεν κατάφερα και πολλά γιαυτό το βράδυ πήρα τη Μάρω και κατεβήκαμε στο Γκάζι. Ηθελα να δώ νέα παιδιά να γελάνε. Είχα να πάω από τον καιρό που είχα εκεί ένα εστιατόριο. Η πρώτη μου επιχείρηση και η ποιό αγαπημένη.θα γράψω γι αυτό άλλη φορά.
Το Γκάζι αγνώριστο.Πρέπει να είναι το ποιό "τρέντυ" μέρος στην Αθήνα σήμερα. Πολλά θέατρα ,τεχνοχώροι,ωραία η νέα πλατεία του μετρό,σταθερή αξία ο πολυχώρος του παλιού εργοστασίου.
Συνδιασμός του παλιού με κάτι νέο που έρχεται αλλά δεν μας ξεκαθαρίζει τι θα είναι.
Το περπατήσαμε όλο σχεδόν και χάσαμε το μέτρημα από τα καινούρια μαγαζιά και την ανθρωποθάλασα .Κάτσαμε για ένα ποτό και μαζέψαμε εικόνες ,φάτσες, ντυσίματα, συμπεριφορές, ήχους και μουσικές. Ολα καλά . Φαίνεται ότι τούτοι εδώ δεν καταλαβαίνουν και πολύ από κρίση ,εκτός και αν έψαχναν όλοι σαν εμένα μια διαφυγή.
Μου έκανε καλό η όλη ιστορία και χαλάρωσα.
Αντίφαση βέβαια με την ιστορία της οικονομικής κρίσης αλλά αυτή είναι η ζωή . Γεμάτη ομορφιά από τις αντιφάσεις της .
Γυρνώντας έπεσα πάνω σε μιά συνέντευξη του Αδαμάντιου Πεπελάση στην ΝΕΤ. Λόγος διαμάντι σαν τ όνομα του. Καθαρό μυαλό στα οικονομικά, μεγάλος πατριώτης και το ποιό σημαντικό ένας άνθρωπος που ρουφάει την ζωή μέχρι ρανίδος. Τόν ζήλεψα και θα διαβάσω σίγουρα το νέο βιβλίο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου