Το ημερολόγιο ενός εφοριακού

Tου Σεραφειμ Κωνσταντινιδη / serkon@otenet.gr

Ανώνυμος φίλος έστειλε στη στήλη μερικές σελίδες προσωπικών σημειώσεων, που βρέθηκαν γωνία Καραγεώργη Σερβίας και Βουλής και τις δημοσιεύουμε ώστε να ενημερωθεί το κοινό για τη δυσκολία προσαρμογής στις απαιτήσεις του Μνημονίου: «Δεν ήταν περίεργο που ο υπουργός είχε συγκαλέσει σύσκεψη Σάββατο πρωί. Σε κρίσιμες περιόδους γίνονται συσκέψεις σαββατιάτικα και το θέμα ήταν σοβαρό. «Πρέπει να βρεθούν νέα φορολογικά έσοδα, γρήγορα», ήταν η εντολή της πολιτικής ηγεσίας και έπρεπε να παρουσιάσουμε προτάσεις, ώστε να σταλούν αμέσως στην τρόικα, προς έγκριση.

Βλέποντας τον προϊστάμενό μου να λέει «μάλιστα, κύριε υπουργέ» σε κάθε ανεφάρμοστη ιδέα του υφυπουργού, συνειδητοποίησα πόσο άξιος ήταν. Αυτό το πειθήνιο και υποκριτικό ύφος, τον είχε κάνει απαραίτητο, αλλά κι εγώ ο νεώτερος τμηματάρχης ήμουν ευτυχής που βρέθηκα εδώ, δηλαδή στη θέση που μπορούσα να λέω «μάλιστα, κύριε υπουργέ». Αλλωστε, γνώριζα τη λύση, ενώ η πολυετής θητεία με είχε κάνει ορθολογιστή. Η εμπειρία έλεγε ότι ούτε ο προϊστάμενος, ούτε η πολιτική ηγεσία περίμεναν δύσκολες προτάσεις. Δεν θα πρότεινα τρόπους να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών, του συστήματος πληροφορικής, της οργάνωσης των ΔΟΥ. Αυτά ήταν δύσκολα. Οταν μού δόθηκε ο λόγος, σημείωσα ότι παρότι το τμήμα μου εργάζονταν μέχρι αργά τη νύχτα, δεν είχε ολοκληρωθεί η τεχνική επεξεργασία, αλλά θα ήταν έτοιμη έως το πρωί της Δευτέρας για όσες προτάσεις εγκρίνονταν. Αρχισα, από τα εύκολα:

«Να καταργηθεί το αφορολόγητο που έχουν όλοι οι φορολογούμενοι και κυρίως οι μισθωτοί. Αυτόματα, τα φορολογικά έσοδα θα αυξηθούν χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Να αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες στα ακίνητα, παρότι μειώνονται οι πραγματικές τιμές ακινήτων και να φορολογηθούν. Περισσότεροι φόροι όχι μόνον από ακίνητα που μεταβιβάζονται ή κληρονομούνται, αλλά και από εκείνα που απλά υπάρχουν. Αν δεν αρκεί, να επιβληθεί έκτακτη εισφορά… Να αυξηθούν τα τέλη κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα, ο φόρος στα τσιγάρα και τα ποτά. Τι άλλο δεν φορολογείται, αλλά καταναλώνουν οι πολίτες; Τα αναψυκτικά. Φόρος στα αναψυκτικά που θεωρούνται είδος πολυτελείας». Αντιλαμβάνομαι ότι η πολιτική ηγεσία δυσφορεί. Κάτι καλύτερο περίμεναν από εμένα, ύστερα από δύο δεκαετίες υπηρεσιακής και κοινωνικής προσφοράς. Αποκαλύπτω τη δεύτερη δέσμη μέτρων που είχα ετοιμάσει:

Κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν τα πεζοδρόμια. Να καθιερωθούν τέλη κυκλοφορίας για τους πεζούς. Διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν φορολογούμενοι που δεν πίνουν ποτά, δεν καπνίζουν και ορισμένοι ούτε οδηγούν. Πρόκειται για φοροφυγάδες στους οποίους επιβάλλεται έκτακτη εισφορά. Τέρμα στην ασυδοσία των ασυνείδητων που απολαμβάνουν αφορολόγητο περίπατο στις πλατείες. Να καταβάλλουν τον ανάλογο φόρο. Εξαιρούνται οι διερχόμενοι, όχι με βήμα περιπάτου. Είχα θριαμβεύσει. Ολοι στη σύσκεψη συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει λόγος να δυσκολεύουμε τη ζωή μας. Λύναμε το πρόβλημα, δυσκολεύοντας τη ζωή των άλλων.»