Βόρεια Κορέα της Ευρώπης

Βόρεια Κορέα της Ευρώπης

του Τάσου Τέλλογλου 27/05/2011



έξοδος Ελλάδας από ευρώ
δραχμή

Η κυρία Δαμανάκη είπε το αυτονόητο για όσους ζουν ακόμα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Ότι σε όλες τις σοβαρές υπηρεσίες υπουργείων Οικονομικών της Ευρώπης, ειδικά αυτές των χωρών τα ομόλογα των οποίων βαθμολογούνται με 3Α,κάνουν έναν απλό λογαριασμό: Πόσο θα μας στοιχίσει να μείνουν οι Έλληνες, πόσο θα μας στοιχίσει αν φύγουν.

Ο λογαριασμός αυτός, παραδέχομαι δεν είναι τόσο απλός. Θα μεταδοθεί ο ιός της ελληνικής αποχώρησης σε άλλη χώρα, θα οδηγήσει η στάση πληρωμών της Ελλάδας την ανάγκη να εκταμιευθούν μεγάλα ποσά για τις τράπεζες αυτών των χωρών που έχουν επενδύσει σε ελληνικά ομόλογα. Μόνο στη Γερμανία με βάση στατιστική που δημοσιεύθηκε χθες το ύψος των ομολόγων αυτών φθάνει τα 14 δις ευρώ και επειδή ένα τμήμα (50% περίπου) ανήκει σε τράπεζες με συμμετοχή των κρατιδίων το ποσό αυτό θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό τους.

Τι άλλα έχουμε; 92 δις των ελληνικών Τραπεζών στην ΕΚΤ συν το ποσόν του μνημονίου. Κι όμως πώς θα πάνε οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών στα κοινοβούλιά τους μέσα σε ένα χρόνο να ζητήσουν νέα βοήθεια προς την Ελλάδα; Κι αν δεν φτάσει και αυτή; Με συναδέλφους της που είναι αντιμέτωποι με αυτά τα διλήμματα βρίσκεται καθημερινά η κα Δαμανάκη και με την πραγματικότητα ότι η Ελλάδα αργά αλλά σταθερά μετατρέπεται μετά από μία 15ετία και πάλι κάτι σαν τη «Βόρεια Κορέα» της ΕΕ. Όσοι αντέδρασαν στη δήλωσή της καλά θα κάνουν να διαβάσουν με προσοχή τη δήλωση του ηγέτη χάρη στον οποίο ο Κ.Καραμανλής (ο πρεσβύτερος φυσικά ) μας κατέστησε πλήρες μέλος της ΕΟΚ, τον πρώην πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας κ Βαλερύ Ζισκάρ ντ Εσταίν. Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας απάντησε στο ερώτημα που βασανίζει τους άλλους Ευρωπαίους και είπε πολύ απλά ότι η έξωσή μας θα βοηθούσε την Ευρώπη περισσότερο από την επιβάρυνση που θα τη δημιουργούσε. Ο κ ντ Εσταίν έκανε τη δήλωση σε χρόνο ανύποπτο, δεν έχει σχέση με την ελληνική πολιτική αντιπαράθεση και απέδειξε σε καιρούς πολύ πιο δύσκολους τα αισθήματα που τρέφει για τη χώρα μας.

Μήπως είναι καιρός να κοιταχτούμε στον καθρέφτη;