Μόνη λύση η ανταγωνιστική παραγωγή

Λαζαρίδης Ευάγγελος


Η εβδομάδα που ξεκινάει είναι από τις δύσκολες της οικονομικής ιστορίας της χώρας μας. Θα συζητηθούν, στη Βουλή των Ελλήνων, το Μεσοπρόθεσμο και οι εκτελεστικοί νόμοι.

Αυτό που δεν κατάλαβα, δεν κατάλαβαν πολλοί πολίτες, είναι: έχομε χρέος του δημοσίου κοντά στα 400 δις ευρώ, το συνολικό χρέος(δημόσιο-ιδιωτικό εξωτερικό χρέος) ξεπερνά τα 800 δις ευρώ, δανειστήκαμε 110 δις ευρώ, έχουν εκταμιευτεί και εισπράξαμε ήδη τα 57 δις ευρώ, μένουν να πάρομε άλλα 53 δις ευρώ και μας «πιέζουν» να πάρομε νέο μεσοπρόθεσμο (;) δάνειο 100 δις ευρώ, σύνολο δανεισμού- μόνο για το δημόσιο τομέα- 600 δις ευρώ.

Γιατί αυτή η βιασύνη του νέου δανείου, όταν το πρώτο δεν φαίνεται να είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και δεν έχει ολοκληρωθεί. Δεν πρέπει να συζητηθεί, να καταλάβουν και αυτοί που θα κληθούν να το πληρώσουν, να μάθουν περί τίνος πρόκειται και το γιατί;

Οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ελληνικής κυβέρνησης, τα περισσότερα σοβαρά ΜΜΕ, μεγάλων οικονομικά δυνάμεων, επιμένουν να πάρομε τα χρήματα του νέου δανείου, αλλιώς θα χρεοκοπήσομε, ενώ ξέρουν καλλίτερα από εμάς, ποία είναι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και, παρά τους κινδύνους που διατρέχουν οι δανειστές, ενοχλούνται με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, γιατί δεν συμφωνούν, η χώρα μας να δανειστεί (επί πλέον των 110 δις ευρώ που ήδη έχει δανειστεί), άλλα 100 δις ευρώ. Επιμένουν να μας δανείσουν, πιέζουν να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο και οι εκτελεστικοί νόμοι, από όλα τα κόμματα, και, κυρίως, από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο δεν συμφωνεί.

Η ελληνική κυβέρνηση, ασμένως, θέλει το Μεσοπρόθεσμο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, οι περισσότεροι Έλληνες, δεν θέλουν νέα βάρη, ότι και αν σημαίνει αυτό, δεν συμφωνούν, ανεξαρτήτως τι θέλει η ευρωζώνη. Αυτό που ενοχλεί, με ποία λογική θέλουν οι δανειστές να μας δανείσουν τεράστια ποσά και πρέπει, η δανειολήπτρια χώρα να ψηφίσει, μέσα δύο-τρείς ημέρες, το σχέδιο νόμου, σε ένα άρθρο και αυτό για να μη χρεοκοπήσομε. Αυτό που συμβαίνει με τους δανειστές, να επιμένουν να δανειστεί χώρα: χωρίς παραγωγή, χωρίς ανταγωνιστικά προϊόντα, καμία επενδυτική πρωτοβουλία, καμία καινοτόμο πρωτοβουλία, τη διατραπεζική αγορά χρήματος να μη τη δέχεται στις διαπραγματεύσεις τίτλων, με τους ίδιους όρους, όπως τις άλλες χώρες, με την πρακτική των τραπεζών, δεν έχει λογική εξήγηση.

Θα μπορούσε να είναι παραγωγικό το δάνειο και μάλιστα δάνειο τόσο μεγάλου ποσού, αν ήταν μακροπρόθεσμο, διάρκειας τουλάχιστον 20 ετών, με περίοδο χάρητος τουλάχιστο επτά ετών, θα επενδυόταν για την παραγωγή νέου πλούτου, την απασχόληση του ενεργού πληθυσμού, την αύξηση της ρευστότητας της αγοράς, την αύξηση της φορολογητέας ύλης, για να εξυπηρετηθούν οι δανειακές υποχρεώσεις, να χρηματοδοτηθούν δαπάνες κατασκευής και συντήρησης μεγάλων έργων υποδομής, όπως η κατασκευή χρηστικών εγκαταστάσεων, αξιοποίηση των λιμένων σε όλη τη θαλάσσια και παραθαλάσσια χώρα, να λειτουργήσει η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, να βελτιωθούν οι συνθήκες και οι τεχνικές εκμετάλλευσης της υπερπρώιμης γεωργικής παραγωγής. Διαθέτει η χώρα μας συγκριτικό πλεονέκτημα, έναντι όλων των ανταγωνιστών μας οι οποίοι, ήδη, μας πήραν τις αγορές. Με το προϊόν του νέου δανείου, θα μπορούσαν να διενεργηθούν επενδύσεις για την επέκταση και συντήρηση του οδικού δικτύου χερσαίων μεταφορών και συνθηκών θαλάσσιων μεταφορών, από κοινού με ελληνικές πηγές νέου πλούτου.

Ακούγεται συχνά, οι Έλληνες δαπανούν περισσότερα από αυτά που παράγουν και για αυτό έφθασαν εκεί που έφθασαν. Τώρα που δεν παράγουν, σχεδόν καθόλου, με τεράστιο ποσό χρέους, με τις τεράστιες, επί πλέον υποχρεώσεις με τις οποίες επιβαρύνεται ο τακτικός προϋπολογισμός, δεν καταναλώνουν τα νοικοκυριά, πως θα πληρωθεί το χρέος;

Αν πρόκειται η χώρα να δανείζεται, για να πληρωθούν ληξιπρόθεσμες δόσεις δανείων, οι μισθοί του δημοσίου, οι συντάξεις, τα λειτουργικά έξοδα του δημοσίου, τα δάνεια δεν μπορεί και δεν θα είναι παραγωγικά. Αυτή την τέχνη την ξέρομε πολύ καλά, δεκαετίες δανειζόμαστε. Αυτό που δεν ξέρομε είναι, η ανταγωνιστική παραγωγή, σε αυτό η προσφορά της ευρωζώνης είναι επιθυμητή, με τη τεχνογνωσία και τη παρουσία της ευρωζώνης θα αποκτήσομε, ανταγωνιστική οικονομία.