Περιμένοντας κάτι, πολύ σοβαρό, από τον Γ. Παπανδρέου

Περιμένοντας κάτι, πολύ σοβαρό, από τον Γ. Παπανδρέου
26/02/2011 13:46

Του Μενέλαου Τασιόπουλου

Είναι πλέον εμφανές. Το Μνημόνιο είναι ένα νεκρό γράμμα. Το να συζητάς για περικοπές που ξεπερνούν τα 40 δις ευρώ μέσα στην επόμενη τριετία και την ίδια στιγμή η Γερμανία να ετοιμάζεται να περάσει από το Κοινοβούλιο της , έναν νόμο που να απαγορεύει την επαναγορά ομολόγων και ο νόμος αυτός να αφορά ολόκληρη την Ευρώπη και πρωτίστως τα περιθώρια ανάταξης της Ελλάδος , τότε ο απόλυτος παραλογισμός βρίσκεται , εδώ !

Στην Αθήνα μετά την επιστροφή του Πρωθυπουργού από τις επισκέψεις του στη Γερμανία και την Φιλανδία, επικρατεί αμηχανία. Όλοι γνωρίζουν ότι ο δρόμος πλέον είναι αδιέξοδος. Η διαδήλωση της προηγούμενης Τετάρτης , όχι μόνον με τον όγκο της, αλλά πολύ περισσότερο με το είδος του κόσμου που συμμετείχε, δείχνει ότι ο κόσμος κινητοποιείται. Τα περιθώρια στενεύουν. Τα νέα μέτρα για νέα περικοπή μισθών και συντάξεων παύουν να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, για τον απλό λόγο ότι κάθε σοβαρός άνθρωπος που παρακολουθεί το «ελληνικό ζήτημα» στην εξέλιξη του , καταλαβαίνει ότι αυτό δεν γίνεται. Πολύ περισσότερο αφού ακόμα και αν συμβεί, δεν οδηγεί πουθενά,

Υπάρχουν και κάποιες συγκεκριμένες αποφάσεις και επιλογές που επιβάρυναν την ατμόσφαιρα. Σταχυολογούμε, μεταξύ αυτών, δύο από τις τελευταίες. Η μία είναι η τεραστία αύξηση , της τάξης του 40-50% στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ(φως, νερό, τηλέφωνο) και των αστικών συγκοινωνιών . Η δεύτερη η απόφαση των τραπεζιτών , που αδυνατούν ακόμη και να συγχωνευτούν να περικόψουν κατά 40% του μισθούς των τραπεζοϋπαλλήλων , εξομοιώνοντας τους με τους υπόλοιπους υπάλληλους του δημοσίου. Τέτοιου είδους αποφάσεις δημιουργούν, συνθήκες απόγνωσης στη συντριπτική πλειοψηφία και ταυτόχρονα δείχνουν ότι η «κακή μοίρα» αφορά τους πάντες και λίγο πιο αργά, λίγο πιο γρήγορα, κανείς δεν θα ξεφύγει από αυτήν.

Στα σαλόνια της εξουσίας όταν δεν συζητούν το πώς θα κάνουν την κρίση, ευκαιρία για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των πολλών και του εθνικού συμφέροντος, εκφράζουν την συλλογική απογοήτευση τους για την κατάσταση.

Αν δεν το θεωρούσαμε ανέκδοτο θα λέγαμε ότι «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» αφήνοντας ως υπονοούμενο ότι ο δρόμος για εκλογές είναι ανοιχτός.

Δεν θα το κάνουμε για έναν πολύ απλό λόγο. Στην περίπτωση που στηθούν κάλπες μπορεί να καταλήξουμε σε άμεση ή έμμεση ακυβερνησία. Αυτή υπό τους παρόντες όρους θα είναι κατάσταση μη αναστρέψιμη. Άρα οι πρόωρες κάλπες επί του παρόντος δεν αποτελούν λύση, ούτε σοβαρό ενδεχόμενο.

Απόμένει να περιμένουμε μια πολύ σοβαρή πολιτική πρωτοβουλία από τον Γ. Παπανδρέου. Αρέσκεται πολύ συχνά και ο ίδιος στις δημόσιες ομιλίες του να προβάλει τα αισθήματα πατριωτισμού του. Πέραν της συζήτησης που εξελίσσεται στον δημόσιο διάλογο, για το τι είναι Πατριωτισμός, δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε την ειλικρίνεια του,

Για να λάβει όμως ουσιαστικό περιεχόμενο ο Πατριωτισμός του πρωθυπουργού, θ α πρέπει να σηματοδοτήσει κάτι ξεκάθαρο.

Ο Γ. Παπανδρέου βρίσκεται σε μια μοναδική θέση. Από τις προσωπικές επιλογές και αποφάσεις του, κρίνεται το μέλλον όλων μας. Εάν αυτός αποφάσιζε ότι δεν θα διεκδικήσει μια επόμενη θητεία στην Πρωθυπουργία και προχωρούσε στην συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής συστράτευσης, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων , εντός και εκτός του Κοιινοβουλίου, τότε θα είχαμε μια επόμενη μέρα ή καλύτερα ευκαιρία.

Η θητεία του Γ. Παπανδρέου με την ισχυρή εντολή που πήρε το φθινόπωρο του 2009, λήγει το φθινόπωρο του 2013. Έχουμε δηλαδή μπροστά μας μια διετία, η οποία μάλιστα εξαιτίας των ειδικών συνθηκών, που δεν αμφισβητεί κανένας, θα μπορούσε να παραταθεί για ένα εξάμηνο, στα όρια του Συντάγματος.

Ο χρόνος αυτός είναι κρίσιμος αλλά και επαρκής για να τεθούν οι βάσεις, με τη συμμετοχή όλων , ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης ή κομματικών προτεραιοτήτων και επιμέρους ενδιαφερόντων, της Νέας Ελλάδας. Τόσο στον δημοσιονομικό τομέα όσο και στον αναπτυξιακό. Το κυριότερο μπορούν οι εθνικές δυνάμεις να εκφρασθούν με επάρκεια και χωρίς μικροπολιτικές τακτικές, που δεν θα λείψουν αλλά στο συγκεκριμένο πλαίσιο πολύ εύκολα θα απομονωθούν.

Η Ελλάδα θα πρέπει να αποκεντρωθεί και οι Έλληνες να ευημερήσουν. Πέραν της Οικονομίας η χώρα θα πρέπει να οριοθετήσει και να υπερασπισθεί τα σύνορα και τις ΑΟΖ της. Να συγκροτήσει νέες συμμαχίες, εντός και πολύ περισσότερο εκτός Ευρώπης. Κυρίαρχα να αποφασίσει το αν την ενδιαφέρει να μείνει εντός της ζώνης ευρώ. Επίσης να συμμετάσχει στις εξελίξεις στη Μεσόγειο. Εκεί που όλοι την γνωρίζουν και οι Έλληνες νοιώθουν οικείοι.


Τέλος η Ελλάδα θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι μια παγκόσμια ναυτική δύναμη, με τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, μαζί με το κράτος της Κίνας, ενώ χαρακτηρίζεται από το Αρχιπέλαγος που έχει στην δομή της και όχι από τις απόψεις της κεντρικής Ηπειρωτικής Ευρώπης και τους αγωγούς της Ενέργειας ήι τις ασκήσεις επί χάρτου που εκείνη κάνει.

Αυτό που θέλουμε να υπογραμμίσουμε προς τον πρωθυπουργό είναι ότι η υστεροφημία δεν κατακτιέται από τις δύο εκλογές που θα κερδίσεις ή τον χρόνο που θα μείνεις ως ένοικος στο Μαξίμου. Γιατί στην περίπτωση αυτή και ο Κ. Καραμανλής θα ήταν ένας πετυχημένος πρωθυπουργός. Όλα κρίνονται από αυτά που θα αφήσεις πίσω σου. Και ο τελευταίος εν ενεργεία, από τη δυναστεία των Παπανδρέου, ως εθνικός κυβερνήτης – και όχι ως ΠΑΣΟΚ- μπορεί να εγγυηθεί ότι επί των ημερών του η Ελλάδα θα …περάσει απέναντι.

Καλύτερα ο πρώτος του Αύριο, παρά ο τελευταίος του Χθες, προτείνει το Newscode.gr στον Έλληνα Πρωθυπουργό.