το φυσικό, θαλασσινό αλάτι.

Με την τρυπητή κουτάλα ανά χείρας και το καλάθι του, ο κουρέας Θεμιστοκλής Καλοκαιρινός, στα Κύθηρα, από τα χαράματα κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνει το φυσικό αλάτι που απομένει μετά την εξάτμιση του θαλασσόνερου. Στο τέλος, το πουλάει προς 5 ευρώ το κιλό στην τοπική αγορά
«Εδώ και τριάντα τρία χρόνια μαζεύω με τα χέρια μου το φυσικό, θαλασσινό αλάτι και το πουλώ. Είναι υπόθεση πάρα πολύ δύσκολη, σχετικά επικίνδυνη, έτσι όπως περπατάς πάνω στα βράχια. Οι παλιοί έλεγαν πως αν θες να καταραστείς κάποιον, πες του να γίνει αλατάς ή καμινάρης, να δουλεύει ασταμάτητα μες στη ζέστη...».

Αυτές τις μέρες θα «χτυπήσει» σε δημοπρασία μία από τις αλυκές του νησιού του. Για έναν ολόκληρο χρόνο που θα τη νοικιάζει προς 300 ευρώ, θα βγάζει απ΄ αυτήν το αλάτι της για ένα δεύτερο μεροκάματο. Κουρέας στο Λιβάδι των Κυθήρων, ο 38χρονος Θεμιστοκλής Καλοκαιρινός ετοιμάζεται και πάλι να πιάσει δουλειά στις νοτιοανατολικές βραχώδεις ακτές, στον Αβλέμονα, να ξεκινήσει την προεργασία για τη φετινή σοδειά του. «Από πέντε χρονών θυμάμαι που το μάζευαν ο πατέρας κι ο θείος μου. Το έβαζαν σε τσουβάλια πάνω στο γαϊδουράκι κι εγώ τότε το έσερνα φορτωμένο ώς το σπίτι. Δώδεκα χρόνια τώρα, έχω αναλάβει μόνος μου πλέον τη δουλειά. Και φέτος, σε λίγες μέρες, τραβώντας με αντλία το θαλασσόνερο, θα αρχίσω να ποτίζω ξανά, σαν περιβόλι, ανά εικοσαήμερο, τις αυτόπηκτες αλυκές μου- τις αμέτρητες φυσικές κοιλότητες μεταξύ των βράχων. Θα χρειαστεί ζέστη κι αεράκι μέχρις ότου τελικά το νερό εξατμιστεί κι απομείνει, ένα μήνα αργότερα, το αλάτι», ιστορεί στα «ΝΕΑ».

«Το κάθε μάζεμά του διαρκεί ώς και δέκα μέρες. Με τρυπητή κουτάλα, το συγκεντρώνω μόνος μου καθημερινά από τις πεντέμισι το πρωί, προτού δηλαδή ο ήλιος γίνει αφόρητος. Το ίδιο σκηνικό, το λεγόμενο και “σεφέρι”- εναλλάξ πότισμα και μάζεμα- το επαναλαμβάνω ολόκληρο το καλοκαίρι, μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου. Ο καιρός, πάντως, μπορεί να μειώσει ώς και στο μισό την παραγωγή μου: με τις φουρτούνες τα κύματα ανεβαίνουν και η θάλασσα ξεπλένει το νερό που έχω ρίξει στην αλυκή μαζί και το αλάτι που ήδη έχει μαζευτεί εκεί. Το ίδιο και η βροχή που πέφτει και το λειώνει...», λέει.

Καιρού επιτρέποντος, ωστόσο, θα βγάλει καλάθι καλάθι ώς κι έναν τόνο αλατιού σε ετήσια βάση. «Το φορτώνω σε σακιά κι από κει στον ώμο μου για το αμάξι. Στο σπίτι πια, το λιάζω για τριάντα μέρες, μέχρι να στεγνώσει καλά, κατόπιν το καθαρίζω, πριν το τσουβαλιάσω. Στο τέλος, το πουλώ προς 5 ευρώ το κιλό στην τοπική αγορά, με ξέρουν πλέον κι έρχονται ή μου τηλεφωνούν οι ντόπιοι. Υπάρχουν, βέβαια, και χρονιές που δε φεύγει όλη η ποσότητα».

ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ

Ο ήλιος και η θάλασσα «καθορίζουν» το ύψος των εσόδων των παραδοσιακών αλατάδων


Σε φουλ ρυθμούς οι προετοιμασίες

ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ, την κατ΄ εξοχήν αλατοπαραγωγό περιοχή της χώρας, ήδη έχουν βάλει μπρος για τη νέα σεζόν στη λεγόμενη Ασπρη αλυκή. «Αυτή την εποχή, διανύουμε την καλλιεργητική περίοδο του αλατιού, τη διεργασία ώστε να το εξαγάγουμε το φθινόπωρο μέσα από τις αργιλώδεις, αβαθείς εκτάσεις 11.220 στρεμμάτων, αφού εξατμιστεί το θαλασσινό νερό, οπότε το χλωριούχο νάτριο συμπυκνωθεί και κρυσταλλώσει», λέει ο Χρήστος Μήλας, διευθυντής παραγωγής στις Ελληνικές Αλυκές Α.Ε. (http://www. saltworks.gr).

«Η εταιρεία μας ανήκει στο Δημόσιο και παράγει το 60% της συνολικής εγχώριας κατανάλωσης. Στις επτά ανά την επικράτεια αλυκές μας που απασχολούν 45 άτομα ως μόνιμο προσωπικό παράγουμε ετησίως γύρω στους 200.000 τόνους, το 60% στο Μεσολόγγι. Οι υπόλοιπες ανάγκες μας καλύπτονται με εισαγωγές, κυρίως από Αίγυπτο αλλά και από Γαλλία, Τυνησία ή και άλλες χώρες».

Η Μαύρη αλυκή
Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στην Τουρλίδα, σε ένα από τα νησάκια της λιμνοθάλασσας, το αλάτι έχει επίσης την τιμητική του. Με τη διαφορά πως την παραγωγή και εκμετάλλευσή του έχει αναλάβει η Δημοτική Επιχείρηση της Ιεράς Πόλης και πως η αλυκή έχει ονομαστεί Μαύρη, καθώς το αλάτι της θεωρείται κατώτερο σε ποιότητα από της Ασπρης αλυκής. «Στην παρούσα φάση, έξι ειδικευμένοι εργάτες γεμίζουν νερότις λεγόμενες θερμάστρες, τα “τηγάνια” (φυσικές αβαθείς λεκάνες). Προετοιμαζόμαστε, ενόψει της συγκομιδής που γίνεται Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, τότε που θα βγάλουμε έως και 18.000 τόνους αλάτι, υπό φυσιολογικές συνθήκες. Το διαθέτουμε προς 20,3 ευρώ τον τόνο σε γνωστή εταιρεία, που το συσκευάζει και το διακινεί», λέει ο Κώστας Πουλής, υπεύθυνος λειτουργίας της αλυκής.